تولید، نشان دارسازی/ بررسی توزیع بیولوژیکی رادیوداروی 47/46Sc-DOTMP

برای طراحی رادیوداروهای مناسب به منظور استفاده در تسکین دردهای استخوانی، به رادیوایزوتوپ های گسیل کننده ی –β با انرژی متوسط یا کم و یک مولکول حمل کننده و پایدار نیاز است. در این راستا، لیگاندهای پلی آمینوفسفونیک اسید های حلقوی به صورت موادی که ترکیباتی با پایداری ترمودینامیکی و مقاومت جنبشی بالاتری با فلزها نسبت به مشابه مارپیچی خود تشکیل می دهند، شناخته می شوند. در این پروژه، استفاده از 10،7،4،1- تتراآزاسیکلودودکان-10،7،4،1- تترامتیلن فسفونیک اسید (DOTMP) به شکل یک لیگاند پلی آمینوفسفونیک اسید حلقوی و استخوان خواه، و رادیوایزوتوپ Sc47 در نقش یک گسیلنده ی کم انرژی –β با انرژی های بیشینه MeV600/0 و MeV441/0 و نیمه عمری برابر با d4/3 در نظر گرفته شد. پتانسیل درمانی این رادیوداروی استخوان خواه از راه نشان دارسازی 10،7،4،1 تتراآزاسیکلودودکان-10،7،4،1- تترامتیلن فسفونیک اسید (DOTMP) با Sc47 و اندازه‏گیری مقدار جذب اسکلتی آن در مدل حیوانی ارزیابی شد. به دلیل محدودیت دسترسی به رادیوایزوتوپ Sc46، این پروژه با استفاده از رادیوایزوتوپ Sc46 که دارای خواص شیمیایی مشابه است، انجام شد. Sc46 با پرتوزایی در حدود MBq 1/85 (mCi3/2) و بمباران اکسید Sc طبیعی به مدت زمان h48 تحت شار نوترونی .s2n/cm 1013×5/3 در راکتور تحقیقاتی تهران، تولید شد. رادیوداروی Sc-DOTMP46 با خلوص رادیوشیمیایی بالاتر از 95% و نسبت لیگاند به فلز 1:60 تهیه، و پایداری آزمایشگاهی آن به مدت h48 و در دمای اتاق ارزیابی، و سپس توزیع بیولوژیکی آن در موش ها تا 7 روز بررسی شد.