اثر ارتفاع بستر، کود دامی و تغذیه برگی بر ویژگی های بنه و عملکرد زعفران (Crosus sativus L.)

زعفران (.Crosus sativus L) گیاه زراعی بسیار با ارزشی است که در منطقه خراسان از اهمیت ویژه ای به عنوان یک گیاه نقدینه ای برخوردار است. استان خراسان بزرگ نزدیک به 97 درصد از تولید زعفران کشور را به خود اختصاص داده است. به منظور ارزیابی برهمکنش روش کاشت و توع تغذیه گیاهی بر ویژگی های بنه و عملکرد زغفران، تحقیقی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد طی دو سال زراعی 1389-1388 و 1390-1389 به صورت کرت های دوبار خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل ارتفاع پشته (صفر کرتی)، پشته 20 و 40 سانتی متری)، کود دامی ( 10 و 60 تن در هکتار) و کود میکرو دلفارد (مصرف و عدم مصرف کود میکرو) بود. نتایج این تحقیق نشان داد که اثر ارتفاع بستر بر وزن و قطر بنه، تعداد و وزن بنه دختری و تعداد گل در سال های آزمایش معنی دار بود. بیشترین وزن خشک و قطر بنه، تعداد و وزن بنه دختری و تعداد گل در تیمار کشت کرتی مشاهده شد، البته کشت کرتی تفاوت معنی داری با ارتفاع بستر 20 سانتی متر نشان نداد. از طرفی مصرف کود دامی به همراه مصرف کود میکرو به صورت محلول پاشی روی برگ تاثیر معنی داری بر وزن و قطر بنه، تعداد گل و وزن خشک کلاله داشت. اثر متقابل ارتفاع بستر، کود دامی و میکرو نشان داد که بیشترین قطر بنه و تعداد گل در تیمار کشت کرتی به همراه 10 تن کود دامی در شرایط مصرف کود میکرو به دست آمد. به طور کلی، با توجه به نتایج به دست آمده از این تحقیق به نظر می رسد که کشت زعفران به صورتی کرتی به همراه مقدار مناسب کود دامی و کود میکرو در شرایط آب و هوایی مشهد، عملکرد مطلوبی به همراه داشته باشد.