فلپ هایی با الگوی محوری، با استفاده از سرخرگ ایلیاک چرخشی عمقی، سرخرگ های جلدی مستقیم بازویی سطحی و اپی گاستریک سطحی در سگ

سه سگ (باکسر، لابرادور رتریور و ژرمن شفرد) بین سن 7 تا 10 سال با تاریخچه توده های توموری در قسمت عقبی-جانبی ران راست، قسمت جلویی ساعد راست، و در ناحیه غده پستانی سینه ای عقبی و جلویی ارجاع داده شدند. سیتولوژی آسپیراسیون با سوزن نازک از توده های توموری و عقده های لنفاوی نگهبان ناحیه انجام شدند. به منظور رد کردن احتمال متاستاز دور دست یا نهفته رادیوگرافی ساده انجام شد. در هر سه مورد، توده های توموری از نظر اندازه بزرگ بودند و محکم به بافت های زیرین چسبیده بودند و پوست سست کافی برای بستن نقیصه پوستی متعاقب جراحی در دسترس نبود. از اینرو، فلپ هایی با الگوی محوری برای بستن نقیصه پوستی متعاقب برداشت حاشیه ای گسترده توده های توموری انتخاب شدند که 3 سانتیمتر از تمام ابعاد شامل بافت سالم را باقی گذاشت. فلپ الگوی محوری ایلیاک چرخشی عمقی، فلپ محوری بازویی سطحی و فلپ محوری اپی گاستریک سطحی جلویی به ترتیب در مورد 1، مورد 2 و مورد 3 برای بستن نقیصه پوستی انتخاب شدند. پس از عمل جراحی، سگ ها به مدت 5 روز به منظور محدود کردن حرکات سگ برای بی حرکت سازی فلپ و پانسمان زخم در واحد بیمار بستری شدند. همه موارد بدون عواقب زیادی بهبود یافتند.