بررسی عددی و آزمایشگاهی تاثیر پوشش، مقاومت فشاری و فشار ناشی از خوردگی آرماتور بر شروع ترک خوردگی در ساز ه های بتن آرمه

سازه های بتن مسلح در مناطق خورنده، معمولا از خرابی به علت خوردگی آرماتور ها، که می تواند ناشی از کربنات و یا نفوذ یون های کلر باشد، رنج می برند. افزایش حجم محصولات خوردگی نسبت به فولاد اولیه باعث ایجاد ترک در سازه شده، که می تواند منجر به تسریع کاهش عمر مفید آن شود. فلذا زمان شکل گیری ترکها یک پارامتر اصلی در عملکرد سازه بوده و مهم است که بتوان آن را با دقت کافی پیش بینی کرد. به منظور بررسی دقت مدل های تحلیلی مبتنی بر مدلسازی رفتار غیر خطی بتن و تعیین محل خوردگی آرماتور، در این تحقیق از مدل اجزاء محدود استفاده شده است. در ابتدا نمونه های آزمایشگاهی مختلفی ساخته شده و پس از نگهداری اولیه، تحت شرایط خوردگی تسریع شده قرار گرفته اند. محل و الگوی ترک مدلها در حین آزمایش و تا مرحله شکست کامل نمونه ها بطور دقیق ثبت شده اند. در مرحله بعد مدل عددی نمونه های فوق با استفاده از اجزای محدود ساخته شده و نتایج حاصل از روش های آزمایشگاهی و عددی با یکدیگر مقایسه شده اند. پس از اطمینان از صحت مدلهای عددی ساخته شده، اثر پارامترهای مختلف بر ترک خوردگی بتن مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاکی از آن است که پوشش آرماتور و مقاومت فشاری بتن از عوامل موثر در شروع ترک خوردگی می باشند و با افزایش این 2 پارامتر فشار داخلی ناشی از محصولات جهت شروع ترک خوردگی بیشتر خواهد شد.