پیش بینی پیشرفت تحصیلی با توجه به شیوه های یادگیری با میانجی گری خودکارامدی تحصیلی (پژوهش موردی بر روی دانشجویان دکتری حرفه ای دانشگاه علوم پزشکی کرمان)

مطالعه عوامل موثر بر پیشرفت تحصیلی، مساله پیچیده ای است؛ چرا که پیشرفت تحصیلی عنصری چند بعدی می باشد و به گونه ای ظریف، به رشد جسمی، اجتماعی، شناختی و عاطفی دانشجویان ارتباط دارد. مطالعه حاضر با هدف پیش بینی پیشرفت تحصیلی با توجه به شیوه های یادگیری و با میانجی گری خودکارامدی تحصیلی بر روی دانشجویان مقطع دکتری حرفه ای دانشگاه علوم پزشکی کرمان انجام گرفت.
این پژوهش از نوع همبستگی بود که به صورت توصیفی- مقطعی انجام شد. جامعه آماری مطالعه، همه دانشجویان مشغول به تحصیل در مقطع پزشکی حرفه ای دانشگاه علوم پزشکی کرمان بودند که با استفاده از فرمول Cochran، 286 نفر به روش نمونه گیری تصادفی- طبقه ای انتخاب شدند. جهت جمع آوری اطلاعات، پرسش نامه شیوه های یادگیری Kolb و پرسش نامه خودکارامدی تحصیلی McIlroy و Bunting مورد استفاده قرار گرفت. همچنین، برای سنجش پیشرفت تحصیلی، از معدل کل جاری دانشجویان استفاده گردید. داده ها با استفاده از معادلات ساختاری و معیارهای برازش مدل در نرم افزار AMOS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته های به دست آمده نشان داد که بین شیوه های یادگیری با میانجی گری خودکارامدی تحصیلی بر پیشرفت تحصیلی رابطه ساختاری وجود داشت و همچنین، نتایج حاکی از برازندگی مدل در جامعه بود.
نتایج پژوهش حاضر بیان کننده تاثیر مثبت شیوه های یادگیری مختلف در ارتقای پیشرفت تحصیلی دانشجویان بوده، از شیوه های یادگیری متفاوتی می توان برای آموزش دانشجویان استفاده نمود. همچنین، نقش میانجی گری خودکارامدی تحصیلی دانشجویان، موجب افزایش پیشرفت تحصیلی آنان می شود. به کمک این شیوه ها، مدرسان از استراتژی های متعدد آموزشی برای ارایه مطلب بهره مند می شوند و یادگیری فعال در فراگیران رخ می دهد.