مدل سازی و بهینه سازی ویژگی های کیفی و پایداری نانوکمپلکس های کلوئیدی جهت کاربرد در نوشیدنی های اسیدی شفاف

امروزه کاربرد پلیمرهای طبیعی زیست تخریب پذیر از جمله پروتئین ها و پلی ساکاریدها در تهیه نانو ذرات در صنایع غذایی و دارویی مورد توجه خاصی قرار گرفته است. این پژوهش با هدف مدلسازی و بهینه سازی تولید نانوکمپلکس های سه جزئی پروتئین، پلی ساکارید و امولسیفایر کوچک مولکول و بررسی پایداری آنها با استفاده از طرح Box-Behnken انجام گرفت. برای هر پاسخ با استفاده از آنالیز رگرسیون خطی چندگانه، مدل های چند جمله ای درجه دوم به دست آمد. نتایج آنالیز واریانس نشان داد که مدلهای همه پاسخ ها بسیار معنی دار بودند (0001/0 .(p <همچنین همه مدلهای پیش بینی شده دارای ضرایب تبیین و تبیین اصلاح شده بالایی بودند که تضمین کننده برازش رضایت بخش مدلهای رگرسیون به داده های آزمایشی است. با استفاده از روش تابع مطلوبیت شرایط فرآوری بهینه بر حسب غلظت سدیم کازئینات (15/0%)، غلظت صمغ عربی (54/0%)، غلظت تویین20 (09/0%) و pH (97/4) بدست آمد. در این نقطه بهینه، اندازه ذرات (71/68 نانومتر)، اسپن (90/0)، کدورت (24/0)، رشد اندازه ذرات (034/0)، رشد توزیع اندازه ذرات (003/0) و رشد کدورت نانوکمپلکس ها (016/0) بدست آمد. میزان تابع مطلوبیت بهینه سازی 87/0 بود که نشان دهنده برآورد شدن مطلوب اهداف می باشد. در نتیجه نانو ذرات بدست آمده را می توان به عنوان سیستم حامل مواد مغذی جهت استفاده در غذاهای عملگرا و محصولات نوشیدنی شفاف با pH پایین مورد استفاده قرار داد.