تاثیر نگرانی و نشخوارگری بر توانایی های شناختی با توجه به نقش میانجی گری هوش هیجانی

توانایی های شناختی کارکردهایی مانند برنامه ریزی، توجه، بازداری پاسخ، حل مسئله و انعطاف پذیری شناختی را شامل می شوند. هدف پژوهش حاضر بررسی اثرات نگرانی و نشخوارگری بر توانایی های شناختی بود، بر اساس نقش میانجی گری هوش هیجانی بود.
طرح پژوهش حاضر همبستگی و مقطعی می باشد. به این منظور، از بین جامعه آماری دانشجویان دانشگاه ارومیه تعداد 340 نفر بر اساس نمونه گیری تصادفی خوشه ایچندمرحله ای انتخاب شدند. سپس پرسشنامه نگرانی، نشخوارگری، هوش هیجانی و توانایی های شناختی بین شرکت کنندگان پژوهش توزیع شد تا پاسخ دهند. داده های جمع آوری شده با استفاده از شاخص های توصیفی، همبستگی، مدل یابی معادلات ساختاری مورد تحلیل قرار گرفتند.
نتایج نشان داد که همبستگی منفی معنی داری بین نگرانی و نشخوارگری و همبستگی مثبت میان هوش هیجانی و توانایی های شناختی وجود دارد. همچنین الگوی تحلیل مسیر نشان دهنده نقش میانجی گری هوش هیجانی در ارتباط بین نگرانی و نشخوارگری با توانایی های شناختی بود.
نتایج از این فرضیه حمایت کرد که نگرانی و نشخوارگری موجب تداخل در توانایی های شناختی می شود و هوش هیجانی بالا می تواند نقش تعدیل کننده در این رابطه داشته باشد.