بررسی پایداری بیان ژن های مرجع ovEF1alpha و 18S rRNA تحت تاثیر تیمارهای جیبرلین و تنش های دما و نور در جنس آویشن

کمی سازی رونوشت های مربوط به ژن های اختصاصی با استفاده از روش Real-Time PCR معمول است. برای نرمال سازی داده های حاصل از این روش و دستیابی به نتایج قابل اطمینان، به ژن های مرجع داخلی با بیان پایدار و بدون تاثیرپذیری از شرایط آزمایش نیاز است. در این پژوهش، پایداری و عدم تاثیرپذیری دو ژن مرجع، فاکتور طویل سازی آلفا OvEF1alphaو RNA ریبوزومی 18S rRNA، بین هفت جمعیت گیاهی، تحت تاثیر سن (بوته های جوان و دو ساله)، هورمون جیبرلین (صفر، 30، 60 و 90 پی پی ام) و تنش های دمایی و نوری بررسی شد. نتایج نشان داد که بیان هر دو ژن بین جمعیت های مختلف به طور معنی داری تغییر کرد ولی هر دو ژن در هر دو رده سنی بیان ثابتی داشتند. همچنین ژن ovEF1alphaبرخلاف ژن 18S rRNA در غلظت های مختلف هورمون جیبرلین و گیاهان شاهد به طور پایدار بیان شد. تحت تاثیر دما و شدت نور بیان ژن 18S rRNA در جمعیت های آویشن باغی و باب زنگی مشابه با نمونه شاهد بود، ولی در جمعیت باب گرگی بیان آن به شدت کاهش یافت. برخلاف آن بیان ژن ovEF1alphaدر دو جمعیت باب گرگی و باب زنگی متفاوت از نمونه شاهد بود. بنابراین برای مقایسه بیان ژن و نرمال سازی داده های حاصل از Real-Time PCR در جمعیت های آویشن باغی، سیرچ، هنزا و زرند ژن مرجع ovEF1alpha و مقایسه سه جمعیت باب زنگی، سیرچ و هنزا و دو جمعیت زرند و آویشن باغی ژن 18S rRNA مناسب تر است. همچنین تحت تیمار هورمون جیبرلین ژن ovEF1alphaو تحت تنش های دمایی و نوری در گونه آویشن باغی هر دو ژن ولی در گونه آویشن کرمانی ژن 18S rRNA پیشنهاد می شود.