نقد رویکرد جاری و بازتقریر اعجاز علمی قرآن با ملاحظه علوم تجربی

بخش عمده تلاش های اعجازشناسانه قرآن در طول تاریخ و مخصوصا سده های اخیر مصروف به نشان دادن این بوده که یک امر علمی جدید را قرآن قرن ها قبل، پیش بینی کرده است؛ پس فرابشری و معجزه است. پژوهش حاضر به دنبال اعتبارسنجی این رویکرد است و با نشان دادن موانع و اشکالات آن، آشکار می کند که قرآن به این معنا مدعی اعجاز نیست؛ هرچند اطلاع از دانش های جدید، در فهم عصری قرآن دخیل است و پرده از شگفتی های آن برمی دارد. این خاصیت که قرآن کریم ظرفیت انعطاف به دانش های هر زمان را دارد از مهم ترین وجوه شگفتی آن، یا از اسرار اعجاز این کتاب گران سنگ است. این اثر پس از ماهیت شناسی معجزه و نقد اعجاز علمی قرآن با مبنای پلورالیزم تفسیری، با تکیه بر برخی از نمونه ها آشکار می کند که اطلاع از این دانش ها توان دست یابی به معانی ای برای قرآن فراهم می کند که امروزه بدون آن دانش ها پیدا کردن معنایی عقل پسند برای آنها دشوار است.