بررسی عملکرد روش های تخمین داده های از دست رفته ی فازی بر شاخص توانایی فرایند دومتغیره ی فازی Cp m

شاخص های توانایی فرایند به منظور ارزیابی توانایی فرایندها در تامین خواسته های مشتریان کاربرد دارد. بسیاری از مشخصه های کیفی عملا دارای عدم قطعیت هستند و به صورت اعداد فازی نشان داده می شوند. اغلب در بین مشاهدات داده های از دست رفته یی وجود دارد که بر عملکرد شاخص های توانایی فرایند تاثیر بسیاری دارد. تاکنون تاثیر روش های تخمین داده های از دست رفته بر عملکرد شاخص های توانایی فرایند فازی بررسی نشده است. در تحقیق حاضر دو روش میانگین و رگرسیون به منظور تخمین داده های از دست رفته فازی با در نظر گرفتن برش های a l p h a توسعه داده شده است. سپس عملکرد روش های توسعه یافته بر نتایج شاخص توانایی فرایند فازی Cp m در حضور داده های از دست رفته، تحت مقادیر مختلف ضریب همبستگی و درصد داده های از دست رفته بررسی می شود. نتایج نشان می دهد که روش رگرسیون از عملکرد بهتری نسبت به روش میانگین در تخمین این داده ها برخوردار است.