پاسخ های فیزیولوژیک نهال های اقاقیا Robinia pseudoacacia L.)) به تنش خشکی

بررسی واکنش های فیزیولوژیک گونه ها به تنش خشکی می تواند به شناسایی سازوکار های موثر در مقاومت به خشکی و نیز انتخاب بهترین گونه برای کاشت در مناطق کم آب ایران کمک کند. این پژوهش با هدف شناسایی سازوکار فیزیولوژیک نهال های اقاقیا (Robinia pseudoacasia L.) تحت شرایط خشکی انجام گرفت. بدین منظور آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با یک تیمار (دوره آبیاری)، در پنج سطح (فاصله های 1، 3، 5، 7 و 9 روزه) و پنج تکرار بر روی نهال های یکساله اقاقیا انجام گرفت و به منظور بررسی اثر تنش خشکی، شاخص های فلورسانس کلروفیل (Fv/Fm، Fmو F0)، مقدار کلروفیل a، b و کلروفیل کل و محتوای پرولین با نمونه برداری از برگ های انتهایی تیمار های مختلف اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که تنش خشکی، سبب کاهش معنی دار فلورسانس حداکثر (Fm) و کارایی فتوشیمیایی فتوسیستم II (Fv/Fm) و فلورسانس اولیه (F0) در گونه اقاقیا، در سطح 5 درصد می شود. تحت شرایط تنش خشکی، در محتوای کلروفیل اقاقیا اختلاف معنی دار بین سطوح مختلف آبیاری مشاهده نشد. با افزایش شدت تنش، تجمع پرولین در برگ از 82/9 در تیمار یک روزه به 40/77 میکرومول بر گرم برگ تازه در تیمار پنج روزه افزایش یافت. با توجه به نتایج می توان گفت اندازه گیری پارامتر های فلورسانس کلروفیل و مقدار پرولین برگ اقاقیا، به عنوان شاخص تعیین میزان تحمل به خشکی، به منظور انتخاب آن برای کاشت در مناطق خشک و نیمه خشک مفید خواهد بود..