مطالعه ی پتانسیل استرین های Pseudomonas fluorescens در مهار زیستی solani Rhizoctonia و کلونیزاسیون ریزوسفر لوبیا

یکی از مهم ترین بیماری های لوبیا، بیماری بوته میری ناشی از solaniRhizoctonia است که کنترل شیمیایی آن به دلیل خاکزاد بودن و دامنه ی میزبانی بالا ناکاراست. کاربرد عوامل بیوکنترل باکتریایی از راهکارهای امیدبخش در کنترل این بیماری است. در این تحقیق توانایی آنتاگونیستی هشت جدایه ی Pseudomonas fluorescens علیه R. solani بررسی و جدایه ی P13 که در کنترل بیمارگر موفق تر بود جهت مطالعه ی الگوی کلونیزاسیون ریشه ی لوبیا مورد استفاده قرار گرفت. در این پژوهش توانایی بیوکنترل جدایه های باکتری در مقابل جدایه‏ی R. solani با قدرت بیماریزایی بالاتر که از مزارع لوبیای آلوده در شهرستان خمین جمع آوری شده بود، توسط آزمون های کشت متقابل، چهارنقطه ای، تولید ترکیبات فرار و غیرفرار بررسی و جدایه ی P13 با بیشترین تاثیر در بازدارندگی از رشد بیمارگر برای ادامه ی پژوهش انتخاب شد. پس از آن جمعیت باکتری در 45،30،15 روز پس از کاشت در اندوریزوسفر و اکتوریزوسفر ریشه ی لوبیا اندازه گیری و تاثیر آن در میزان شدت بیماریزایی بیمارگر ،ارتفاع بوته، وزن خشک و تر گیاه اندازه گیری شد. پس از کاهش جمعیت اولیه ی باکتری در ریزوسفر در روز پانزدهم، جمعیت باکتری در روزهای سی‏ام و چهل وپنجم در اندوریزوسفردر حال کاهش و در اکتوریزوسفر رشد صعودی داشت. در روز چهل وپنجم در اندوریزوسفر و اکتوریزوسفر به ترتیب در خاک سالم 105×2/3 و 107×1/1 (cfu/g fresh root) و در خاک آلوده به بیمارگر، 105×8/2 و 106×06/1 cfu/g fresh root)) سلول باکتری در وزن تر ریشه بازیابی شد. جمعیت بالایی از جدایه ی P13 در روز چهل و پنجم از اندوریزوسفر و اکتوریزوسفر لوبیا باعث کاهش معنی دار شدت بیماری و افزایش پارامترهای رشدی گیاه شد. نتایج نشان داد جدایه یP13 P. fluorescens می تواند به صورت معنی دار، از رشد R. solani جلوگیری کند.