نقش روش های چندگانه در اعتباربخشی به پژوهش های حسابداری مدیریت: با تاکید رویکرد زاویه بندی بین مطالعات موردی و روش های پیمایشی

یکی از راه های افزایش روایی پژوهش های تجربی حسابداری مدیریت ترکیب روش های کمی و کیفی در چارچوب پارادایم های کارکردگرا و اثبات گرا است. به کارگیری زاویه بندی از تبیین های ناقص، سطحی و ساده انگارانه جلوگیری می کند و منجر به افزایش روایی پژوهش می شود. هدف این پژوهش بررسی مقایسه ای پژوهش های حسابداری مدیریت است که با زاویه بندی بین مطالعه موردی و روش های پیمایشی انجام شده اند. پژوهش حاضر از نوع پژوهش های کیفی و از لحاظ گردآوری داده ها از نوع پژوهش های آرشیوی است. یافته های پژوهش نشان داد که روش های کمی و کیفی مختلف همچون رویکردهای آزمون نظریه و توسعه نظریه، نیازمند شیوه های اعتباربخشی داخلی و خارجی مختص به خود هستند به طوری که هر یک به تنهایی ممکن است با کاوش های بی نتیجه و ناتمام مواجه شوند. در این میان، تلاش در جهت ترکیب عناصر این رویکردها به شکلی متعادل تر، همراه با برنامه های پژوهشی منسجم فرایند اعتباربخشی را بهبود می بخشد. بررسی های مطالعه حاضر همچنین نشان داد که نه تنها استفاده از زاویه بندی بین مطالعه موردی و روش های پیمایشی در پژوهش های داخلی اندک است بلکه در آن ها به فرایند اعتباربخشی توجه نشده است.