ارزیابی و تحلیل تناسب اراضی شهری برای توسعه پارک های شهری (منطقه مطالعه: شهر سنندج)

پارک ها بهلحاظ کارکرد های زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی موجب ارتقای کیفیت محیط شهری و بهبود سطح رفاه عمومی می شوند، بنابراین نحوه پراکنش آنها در عرصه های شهری به لحاظ شهرسازی و نیز رعایت عدالت اجتماعی حائز اهمیت است. هدف اصلی این تحقیق، مدل ساز ی تحلیل درجه تناسب زمین برای توسعه پارکهای شهری است که در قالب مطالعات فضا یی مکانی ، و با در سه گام FAHP و GIS اجرای یک مدل تحلیلی با بهرهگیری از محقق شد. در گام اول، اهمیت و نقش پارکهای شهری با مطالعه سوابق و از طریق مراجعه به منابع علمی و معتبر به دست آمد. سپس در گام دوم، عوامل و مولفه های موثر بر انتخاب مکان مناسب برای توسعه پارک های شهری در منطقه مطالعه به روش دلفی ، و با نظر سنجی از دو گروه صاحبنظران دانشگاهی و کارشناسان خبره تعیین شد. در گام سوم، تناسب زمین از طریق مدل تحلیلی بر مبنای سه سناریو: 1. در دسترس بودن زمین؛ 2. ارزش زمین ؛ 3. تراکم جمعیت، (به صورت جداگانه برای هر سناریو) تعیین شد. در نهایت به منظور تعیین مناسبترین مکانها با رویهماندازی لایه های حاصل از سناریو ها، مکان های مناسب برای احداث پارک های شهری تعیین شد. نتایج حاصل از ارزیابی بیشترین تناسب زمین برای توسعه 82/4) %2/ پارک های شهری سنندج نشان داد که برای این منظور 3 423 هکتار) نسبت ا /8) %11/ هکتار) اراضی شهری کاملا مناسب اند، 5 3181 هکتار) نامناسباند.