تاثیر یک دوره تمرینات ترکیبی مقاومتی جامع در آب بر تعادل و خطر افتادن زنان سالمند بالای 60 سال شهرستان تهران

با ورود به دوره سالمندی، تغییراتی در عملکرد سیستم های اسکلتی – عضلانی، دهلیزی، حسی – پیکری و بینایی رخ می دهد که سیستم های فیزیولوژیک در گیر در تعادل هستند. لذا هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر یک دوره تمرین مقاومتی در آب بر تعادل و خطر افتادن زنان سالمند سالم 75 -60 سال شهر تهران بود.
مطالعه حاضر با توجه به اعمال مداخله از نوع نیمه تجربی می باشد. جامعه پژوهش را کلیه سالمندان زن 60-75 سال شهر تهران بود. نمونه های تحقیق را 24 زن سالمند تشکیل می دادد که به طور تصادفی به دو گروه مداخله و شاهد تقسیم شدند. گروه مداخله در یک برنامه ورزشی 8 هفته ای تمرینات در آب (هفته ای سه جلسه) شرکت کردند و گروه شاهد نیز به برنامه های عادی روزانه خود ادامه دادند. برای محاسبه تعادل و خطر افتادن به ترتیب از آزمون شارپند رومبرگ و آزمون مقیاس تعادلی برگ استفاده شد. از تی تست مستقل و وابسته برای ارزیابی داده های قبل و بعد از دوره تمرینی به وسیله نسخه 19 نرم افزار SPSS، استفاده شد.
از طرفی نتایج، اختلاف معناداری را در میانگین کلی تعادل ایستا و پویا بعد از دوره تمرینی در گروه مداخله نسبت به گروه شاهد، نشان داد (05/0 ≥ P). به طوری که میزان تعادل بعد اعمال برنامه تمرینی بهبود پیدا کرد و خطر زمین افتادن کاهش یافته بود.
بکارگیری برنامه ورزشی ترکیبی مقاومتی جامع در آب، به علت ماهیت کم خطر بودن با فراهم نمودن شرایطی برای به چالش کشیدن سیستم عصبی عضلانی، می تواند شیوه موثری در بهبود تعادل و متعاقب آن کاهش خطر افتادن دز زنان سالمند 75- 60 سال باشد.