بررسی نقش عوامل توپوگرافی در پیش بینی مکانی گونه های گیاهی با استفاده از رگرسیون لجستیک (مطالعه موردی: جنگل باغ شادی، هرات، یزد)

به منظور بررسی رابطه متغیرهای شیب، جهت و ارتفاع در پیش بینی مکانی گونه های درختی و درختچ های در جنگل های خشک جنوب استان یزد، تعداد 125 قطعه نمونه به صورت تصادفی بلوکی در پنج زیرحوضه منطقه مورد مطالعه برداشت شد. ضمن ثبت متغیرهای توپوگرافی، حضور یا عدم حضور گونه های مختلف به همراه فراوانی آنها بررسی شد. تحلیل رگرسیون لجستیک در مورد داده ها انجام و در مواردی که مدل معنی دار بود، معادله مناسب معرفی گردید. بر اساس احتمالات به دست آمده از رگرسیون لجستیک، نقشه توزیع مکانی برای گونه های مختلف ترسیم و با مشاهدات میدانی مقایسه گردید. برای بررسی صحت نقشه ها از 20 درصد داده ها که به همین منظور کنار گذاشته شده بودند استفاده شد. بر این اساس، صحت برای گونه های مورد بررسی متفاوت بوده و در بازه 90-85 درصد به دست آمد. در آخر روابط میان متغیرهای توپوگرافی و حضور گونه ها تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که ارتفاع از سطح دریا مهم ترین عامل در پیش بینی مکانی گونه های گیاهی در منطقه است و بین 16 تا 46 درصد تغییرات حضور گونه ها را پیش بینی می کند، هرچند شیب و جهت برای حضور در مدل ها مناسب نبودند. باتوجه به آستانه های مشخص شده، گونه های کیکم و ارژن برای کاشت در ارتفاعات بالاتر و گونه تنگرس برای کاشت در ارتفاعات پایین منطقه می توانند مدنظر قرار گیرند.