بررسی وضعیت مراقبت از بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 تحت پوشش مراکز بهداشتی- درمانی منطقه ی جرقویه، اصفهان

دیابت قندی، شایع ترین بیماری متابولیک می باشد. برنامه ی پزشک خانواده، با هدف ارتقای کمیت و کیفیت خدمات سلامت به ساکنین مناطق محروم از سال 1384 به اجرا گذاشته شد. این مطالعه، با هدف بررسی وضعیت موجود مراقبت از بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 در یک منطقه ی روستایی انجام شد.
این پژوهش مقطعی، توصیفی- تحلیلی، در سال 1393 در 20 خانه ی بهداشت تحت پوشش 7 مرکز بهداشتی- درمانی روستایی منطقه ی جرقویه، واقع در شرق شهرستان اصفهان انجام گرفت. گردآوری اطلاعات، با استفاده از چک لیست، از روی داده های موجود در 383 پرونده ی خانوار مربوط به بیماران مبتلا به دیابت که به طور تصادفی انتخاب شده بودند، انجام شد. چک لیست مورد استفاده، طبق فرم های صادره از سوی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، در مورد مراقبت از بیماران مبتلا به دیابت تنظیم شد. داده های گردآوری شده، در نرم افزار SPSS وارد و با آزمون های آماری ANOVA، 2χ و Logistic regression مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
از بین مراقبت های توصیه شده ی دستورالعمل کشوری، هیچ یک از بیماران مجموع مراقبت های کلیدی را به طور کامل دریافت نکرده بودند. کمتر از 6 درصد بیماران، حداقل بین 8-6 مراقبت را در یک سال گذشته داشتند. میانگین Hemoglobin A1C (HbA1C)، مقدار فشار خون سیستول، کلسترول کل، Low-density lipoprotein (LDL)، Triglycerides (TG) و Body mass index (BMI) در زنان، نسبت به مردان، مقادیر بالاتری را نشان داد. از بین مراقبت های کلیدی، اندازه گیری فشار خون در 6/81 درصد موارد و کنترل وزن در 5/80 درصد موارد، مطلوب ترین وضعیت را داشتند. در Logistic regression، ارتباط معنی داری بین معاینه ی پا و وضعیت مصرف دخانیات و جنسیت وجود داشت (050/0 > P).
بسیاری از مراقبت های مورد نیاز بیماران مبتلا به دیابت، چه از نظر کمی و چه از نظر کیفی، در سطح پایین تر از دستورالعمل کشوری برنامه ی جامع پیش گیری و کنترل دیابت ارایه شده است.