بررسی میزان فراوانی اینتگرون های کلاس 1و2و3 در سویه های اسینتوباکتر بومانی جدا شده از بیماران بستری در بیمارستان های آموزشی و درمانی شهر ساری

باکتری اسینتوباکتر بومانی، مهمترین گونه از نظر بالینی بوده که بیشترین درصد شیوع عفونت بیمارستانی را شامل می شود.کنترل این ارگانیسم بدلیل سرعت بالا در کسب مکانیسم های مقاومت علیه انتی بیوتیک ها و زنده ماندن در بسیاری از محیط های غیراختصاصی واجد اهمیت می باشد.
طی مطالعات اخیر، موفق ترین راه انتشار ژن های مقاومتی و پیدایش گونه هایی با مقاومت چندگانه (MDR) در اسینتوباکترها، برخی کلاس های اینتگرون معرفی شده است. لذا هدف از این مطالعه بررسی شیوع کلاس های اینتگرون اسینتوباکتر بومانی در بیمارستانهای شهر ساری می باشد.
260 نمونه بالینی از بخش های مختلف سه بیمارستان در ساری طی سال 94- 93 جمع آوری شد.پس از تعیین هویت سویه ها به روش فنوتیپی و بررسی حساسیت مقاومت آنتی بیوتیکی ایزوله ها به روش دیسک آگار دیفیوژن (DAD)و تایید قطعی ایزوله ها توسط ژن OXA51، شناسایی ژن های اینتگرون کلاس 1و2و3 به روش مولکولی انجام گردید.
در کل از104ایزوله ی اسینتوباکتربومانی تایید شده، فراوانی اینتگرون 1و2 به ترتیب 66 و56 بوده و اینتگرون 3 نیز یافت نشد. (36/5% )38 نمونه دارای هر دو نوع اینتگرون1و2 بوده است. با توجه به نتایج دیسک دیفیوژن، بالاترین مقاومت به سفوتاکسیم، سیپروفلوکساسین و آمپی سیلین سولباکتام(90%) و بیشترین حساسیت به دیسک کلستین 97.1) %) ارزیابی شد.
نتایج حاصل از این مطالعه مشابه سایر مطالعات، شیوع بالای اینتگرون ها و ارتباط معنادار آن با مقاومت به اکثر کلاس های انتی بیوتیکی را نشان می دهد. به طوری که ایزوله های دارای اینتگرون ،درصد بالاتری از مقاومت به انتی بیوتیک ها را نسبت به ایزوله های فاقد اینتگرون نشان می دهند.