تاثیر آموزش مبتنی بر مدل اعتقاد بهداشتی بر ارتقای رفتارهای پیش گیریکننده از سندرم پیش ازقاعدگی در دختران پیشدانشگاهی شهر تهران

سندرم پیش ازقاعدگی مجموعه ای از علائم جسمانی، روانشناختی، عاطفی و رفتاری است که به طور دوره ای اتفاق می افتد و اثرات بدی بر فرد و خانواده می گذارد. هدف از مطالعه حاضر تعیین تاثیر آموزش مبتنی بر مدل اعتقاد بهداشتی بر ارتقای رفتارهای پیش گیری کننده از سندرم پیش ازقاعدگی در دختران پیش دانشگاهی شهر تهران است.
این مطالعه یک مطالعه نیمه تجربی با گروه شاهد است که روی 120 دانش آموز دختر پیش دانشگاهی مشغول به تحصیل در دو دبیرستان انجام شده است که به صورت تصادفی از مناطق 19گانه شهر تهران انتخاب شده بودند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه مشخصات دموگرافیک، پرسشنامه محقق ساخته مشتمل بر آگاهی، رفتار و تمامی سازه های الگوی اعتقاد بهداشتی بود. مداخله آموزشی براساس نتایج حاصل از پیش آزمون و سازه های مدل اعتقاد بهداشتی در گروه مداخله و در چهار جلسه 60-45 دقیقه ای انجام شد. اطلاعات به دست آمده با نرم افزار Spss ویرایش23 آنالیز شد.
پیش از مداخله، ویژگی های جمعیت شناختی و سازه های مدل تمامی گروه مداخله و شاهد یک سان بودند. پس از مداخله آموزشی، در تمام سازه های مدل اعتقاد بهداشتی به ویژه آگاهی و حساسیت درک شده بین پاسخ های دو گروه مداخله و شاهد تفاوت معناداری وجود داشت (0/05< p).
براساس مطالعه حاضر، آموزش مبتنی بر سازه های مدل اعتقاد بهداشتی بر رفتارهای پیش گیری کننده از سندرم پیش ازقاعدگی موثر بوده و می توان از این مدل برای پیش گیری و کاهش علائم سندرم پیش ازقاعدگی استفاده کرد.