مقایسه اثربخشی آموزش های تنظیم هیجان و تاب آوری بر بهزیستی روان شناختی مادران دانش آموزان کم توان ذهنی

کودک کم توان ذهنی مشکلات روانی بسیاری را در اعضای خانواده به ویژه مادر ایجاد می کند. با توجه به اهمیت به زیستی روانی مادر در خانواده و جامعه، هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی آموزش های تنظیم هیجان و تاب آوری بر به زیستی روان شناختی مادران دانش آموزان کم توان ذهنی بود.
در این مطالعه شبه تجربی(پیش آزمون- پس آزمون)30 نفر از مادران دانش آموزان کم توان ذهنی شاغل به تحصیل در مدارس استثنایی شهر اراک به شیوه در دسترس انتخاب و به صورت غیرتصادفی در دو گروه آزمایش(15 نفری) قرار گرفتند. برای گروه اول آموزش تنظیم هیجان(هفته ای دو جلسه یک و نیم ساعته) و برای گروه دوم آموزش تاب آوری(هفته ای دو جلسه یک ساعته) اعمال شد. همه آزمودنی ها پیش از آغاز آموزش و پس ازآن، مقیاس به زیستی روان شناختی ریف(فرم 84 سوالی) را پر کردند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از تحلیل کواریانس تک متغیره و چندمتغیره استفاده شد.
نتایج نشان داد که میانگین نمرات در متغیر به زیستی روان شناختی و مولفه های آن در گروه آموزش تاب آوری در مرحله پس آزمون نسبت به گروه آموزش تنظیم هیجان افزایش یافته است(0/05>P). بیشترین مقدار تفاوت ایجادشده در دو گروه در مولفه خودمختاری با اندازه اثر 0/68 و کمترین مقدار تفاوت ایجادشده در دو گروه در مولفه پذیرش خود با اندازه اثر 0/26است.
نتایج نشان داد که آموزش های تاب آوری و تنظیم هیجان بر ارتقای به زیستی روان شناختی مادران موثر است.