کشاورزی شهری با رویکرد مشارکتی (نمونه موردی: محوطه دانشگاه سیدجمال الدین اسدآبادی)

امروزه مفهوم سنتی فضای سبز و نقش آنها در کلان شهرها دستخوش تحول گردیده و علاوه بر ایجاد محیطی سبز، کارکردهای جدیدی تعریف شده است. پارک کشاورزی شهری یکی از ایده ها ی قابل اجرا به عنوان نوع جدیدی از پارک ها در توسعه شهری محسوب می شود. علاوه بر کشاندن طبیعت به فضای شهری و ایجاد فضای تفرجی، شهروندان نوعی از برقراری روابط اجتماعی و مشارکت در سلامت شهر و اقتصاد را تجربه خواهند کرد. شهر اسدآباد یکی از شهرهای استان همدان است که از یک سو از کمبود فضای سبز رنج می برد و از سوی دیگر طراحی فضاهای متنوع و با تعریف کاربری ها ی جدید در این شهر به شدت احساس می شود. به این منظور ایده طراحی پارک کشاورزی شهری مطرح شد. با توجه به اینکه مشارکت مردمی و آموزش ها ی لازم در جهت آشنایی با کاشت، داشت و برداشت از مهمترین ارکان این طرح خواهد بود، فضای مناسب برای این کار زمین ها ی غربی دانشگاه سیدجمال الدین اسدآبادی انتخاب شد. با تبدیل این اراضی به پارک کشاورزی زمینه ای برای فراهم آوردن مکانی برای گذراندن واحد های عملی دانشجویان رشته های مختلف کشاورزی فراهم می آید. همچنین در کنار ترویج و آموزش موضوعات مرتبط با کشاورزی (کشاورزی ارگانیک) به مردم، باعث تعامل مستقیم جامعه دانشگاهی با مردم در حین آموزش در این پارک ها خواهد شد. بنابراین بعد از تعریف کشاورزی شهری الگوی «باغ مشارکتی یا اجتماعی» به عنوان الگوی منتخب کشاورزی شهری، برای پیاده سازی در سایت مذکور انتخاب گردید. با بررسی نمونه های موفق از تجارب کشاورزی شهری- باغ مشارکتی در دنیا، برنامه فیزیکی و کاربری های لازم تهیه شد. در نهایت این مطالعات همراه با تدوین اهداف طراحی، به صورت طرح راهبردی ترسیم شده است.