مقایسه روش های زمین آمار و درختان تصمیم گیری تصادفی در پهنه بندی شوری خاک در زهک دشت سیستان

نقشه های خاک از منابع عمده اطلاعات برای مدیریت اراضی، منابع طبیعی و محیط زیست هستند. شوری خاک یکی از عوامل مهم محدود کننده تولید در اراضی دشت سیستان می باشد. در این تحقیق روش های زمین آمار و درختان تصمیم گیری تصادفی[1] جهت تولید نقشه های شوری خاک مقایسه شدند. تعداد 460 نمونه خاک از عمق 30-0 سانتیمتر با فواصل 750 متری در سطح 41000 هکتار از اراضی زهک دشت سیستان به روش مرکب برداشت شد و هدایت الکتریکی عصاره اشباع خاک اندازه گیری گردید. 361 نمونه برای آموزش و 99 نمونه برای اعتبارسنجی مستقل استفاده شدند. در روش زمین آمار انواع مختلف نیم تغییرنماهای دایره ای، کروی، نمایی و قوسی و روش های مختلف میانیابی معکوس فاصله، کریجبینگ ساده، کریجینگ معمولی، کریجینگ عام و کوکریجینگ برازش و بهترین مدل ها انتخاب شدند. در مدل درختان تصمیم گیری تصادفی از روش نقشه برداری رقومی خاک استفاده شد و خصوصیات مختلف اراضی با استفاده از مدل رقومی ارتفاع و تصاویر ماهواره ای استخراج شدند. نتایج روش زمین آمار نشان داد که همبستگی مکانی شوری خاک در منطقه مورد مطالعه متوسط است و بهترین مدل نیم تغییر نما و میانیابی به ترتیب کروی و کریجینگ معمولی بودند. در روش درختان تصمیم گیری تصادفی شاخص پوشش گیاهی، جهت شیب و شاخص شوری دارای بیشترین اهمیت در پیش بینی شوری خاک بودند. نتایج مقادیر ریشه میانگین مربعات خطا و خطای میانگین برای داده های آموزش و تست نشان داد که روش درختان تصمیم گیری تصادفی نسبت به روش زمین آمار اندکی برتری داشت. استفاده از سایر متغیرهای کمکی مانند نقشه های کاربری اراضی و سری خاک می تواند دقت نقشه تولیدی با روش درختان تصمیم گیری تصادفی را بهبود بخشد.