رویکرد سیاست خارجی دولت یازدهم نسبت به نظم و امنیت منطقه خاورمیانه

منطقه خاورمیانه و زیرنظام آن یعنی منطقه خلیج فارس به عنوان منطقه ای منحصر به فرد شناخته می شود که از یک سو به دلیل وجود منابع انرژی و از سوی دیگر به دلیل موقعیت ممتاز ژئوپلیتیک، ژئواستراتژیک و ژئواکونومیک دارای اهمیت بین المللی است. تاریخ تحولات خاورمیانه در دهه های گذشته نشان می دهد که تأمین نظم، امنیت و ثبات، مهم ترین اولویت کشورهای این منطقه و قدرت های فرامنطقه ای بوده است. در نیم قرن گذشته تلاش های متعددی در این راستا، از سوی قدرت های منطقه ای و فرامنطقه ای در خاورمیانه به اجرا در آمده است که هر کدام به دلیل عدم توجه به برخی از مولفه های مهم این منطقه با شکست مواجه شده است.
با توجه به رویکردهای متفاوت دولت در جمهوری اسلامی ایران به منطقه خاورمیانه و موضوع نظم، هدف اصلی این پژوهش پرداختن به رویکرد سیاست خارجی دولت یازدهم در جمهوری اسلامی ایران به مسئله نظم در منطقه خاورمیانه است. با روی کار آمدن دولت یازدهم، نگاه دستگاه سیاست گذار خارجی به موضوع نظم از یک نگاه تقابلی به یک نگاه تعاملی تغییر جهت داد و دولت روحانی تلاش کرد تا در چهارچوب سیاست تنش زدایی و تعامل سازنده بار دیگر نظم پایدار منطقه ای را شکل دهد.
مقاله حاضر با استفاده از روش توصیفی – تحلیلی به سئوال اصلی رویکرد سیاست خارجی ایران نسبت به نظم منطقه ای خاورمیانه در دولت یازدهم می پردازد و پس از تجزیه و تحلیل اطلاعات به این نتیجه رسیده است که سیاست خارجی دولت یازدهم با رویکرد مبتنی بر تنش زدایی، سیاست نظم منطقه ای پایدار را در پیش گرفته است.