فراتحلیل مطالعات اعتماد سیاسی در ایران پس از انقلاب اسلامی

با وجود اجماع اندیشمندان مختلف بر اهمیت و جایگاه اعتماد سیاسی به عنوان یکی از مهمترین شاخص ها در تحلیل سرمایه اجتماعی و تعیین میزان موفقیت ساختار سیاسی در جلب رضایت و اعتماد شهروندان، هنوز پارادایم و چارچوب نظری یکسانی برای تحلیل آن پدید نیامده است و پژوهشگران در مطالعه اعتماد سیاسی با روش های متنوع به نتایج متفاوتی دست یافته اند. هدف اصلی این مقاله این است که مطالعات اعتماد سیاسی در ایران پس از انقلاب اسلامی به چه صورت و تحت تاثیر چه متغیرهایی انجام شده است؟ شاخص های مورد استفاده در چارچوب رویکرد فراتحلیل عبارتند از؛ سال اجرا، هدف، روش و رویکرد نظری، گستره اجرا و تحلیل نتایج، همچنین تلاش خواهد شد مدلی فراگیر در تحلیل اعتماد سیاسی با توجه به ویژگی های خاص اجتماعی و فرهنگی ایران معرفی گردد. روش به کار رفته در این پژوهش توصیفی و تحلیلی و نوع پژوهش بنیادی است. یافته ها نشان می دهد مطالعات اعتماد سیاسی عمدتا در دهه سوم و چهارم انقلاب اسلامی انجام شده و بیشتر جنبه تبیینی دارند و اعتماد سیاسی با «رویکرد نهادی»، و تحت تاثیر متغیرهایی در سه سطح خرد، میانی و کلان بررسی شده است. اعتماد سیاسی کل شهروندان در حد متوسط می باشد. همچنین عوامل اقتصادی و عملکرد دولت در سطح کلان، رسانه های جمعی و اعتماد عمومی در سطح میانی و میزان ادراک و دینداری افراد در سطح خرد بر اعتماد سیاسی تاثیرگذار بوده اند.