تاریخچه، مزایا و معایب برخی از روش های جوشکاری

متالورژی در آغاز قرن بیستم با گسترش و علمی شدن فنونی همچون جوشکاری ، برشکاری و... ، در طیف گسترده ای از صنایع و فنون رایج و نیاز به آن در کلیه صنایع احساس شد. در فرآیندهای جوشکاری ذوبی ، که فلاکس روی فلز جوش مذاب حضور دارد واکنش ها و تعادلهای سرباره و فلز مذاب شبیه فولادسازی است فقط زمان واکنش کوتاهتر ، حجم مذاب و سرباره کمتر و درجه حرارت بالاتر بوده و به متالورژی استخراجی مربوط است. برای انتخاب صحیح فرآیند جوشکاری ، نوع الکترود ، طرح مناسب ، و... و آشنایی با متالورژی جوش الزامی است. جوشکاری که امروزه به صورت یک علم پیشرفته در خدمت صنایع در آمده ، در روزگار پیشین یک هنر تجربی به حساب می آمد. اما با شروع جنگ جهانی اول ، جوشکاری رشد وسیعی یافت و پا به عرصه جدیدی گذارد. در طی همین سالها بود که بسیاری از روش های ماشینی و جدید جوشکاری طراحی و آزمایش شد. در سال 1930 روش استفاده از گازهای محافظ در اروپا و امریکا رایج و در اواسط همین سال برای اولین بار تکنیک جوشکاری زیرپودری اختراع شد. در همان سالها استفاده از گازهای خنثی در اروپا مرسوم گردید و به این ترتیب روش های میگ مگ در اروپا و امریکا شیوع پیدا کرد. ژاپن در صنایع خودرو و سبک به سراغ پیشرفته ترین روش های ماشینی جوشکاری و لحیم کاری رفت. در آلمان جوشکاری در صنایعی چون فولاد ، خودرو و ماشین آلات ارزشهای خود را به نمایش گذارد. در صنایع نفت و کشتی سازی انگلستان ، جوشکاری به شکل علمی و مدرن به کار گرفته شد. در 1960 میلادی آمریکا و شوروی در صنایع فضایی ، هواپیمایی و غیره اطلاعات علمی ، عملی و فنی جامعی درباره جوشکاری بدست آوردند. در همین سالها بود که استفاده از تشعشع الکترونی و لیزری مرسوم گردید. در این مطالعه به بررسی مزایا و معایب روش‏های مختلف جوشکاری پرداخته شده است.