تاثیر به کارگیری شیوه آموزش استاد محور و آموزش توسط همتا در ارتقای برخی مهارت های بالینی دانشجویان مامایی

یکی از روش های جدید در آموزش، تدریس توسط همتایان است که در تدریس دروس مختلف به کار گرفته شده است، اما اثربخشی آن در آموزش مامایی به خصوص در مهارت های بالینی کم تر مورد توجه قرار گرفته است. این مطالعه به بررسی تاثیر آموزش توسط همتا بر یادگیری برخی مهارت های بالینی در دانشجویان مامایی پرداخت.
در این پژوهش تجربی دو گروهی، 52 نفر از دانشجویان مامایی ترم 3 دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز واجد شرایط، به صورت تصادفی انتخاب و به دو گروه آموزش توسط مربی و همتا تقسیم شدند. مهارتهای بالینی مورد آموزش شامل معاینه واژینال، مانور لئوپولد و بخیه زدن بود. ابزار گردآوری داده ها چک لیست مهارت بود که با مصاحبه و مشاهده قبل و بعد از آموزش تکمیل گردید. چک لیست براساس کتاب مرجع اصول و فنون تایلور و سایر کتب معتبر مامایی تهیه گردید و پس از تایید روایی و پایایی مورد استفاده قرار گرفت. جهت تحلیل داده ها از آمار توصیفی، آزمون تی مستقل و من ویتنی یو استفاده شد.
میانگین نمره مهارت معاینه واژینال(12/0=p)، انجام مانور لئوپولد (36/0=p) و بخیه زدن (081/0=p) قبل از آموزش بین گروه ها تفاوت معنادار نداشت. بعد از آموزش میانگین نمره مهارت معاینه واژینال (73/0=p)، میانگین نمره مهارت انجام مانور لئوپولد (49/0=p) و همچنین میانگین رتبه مهارت بخیه زدن (94/0=p) بین گروه ها تفاوت معنادار نداشت.
نتایج این پژهش نشان دادکه نمره مهارت های عملی دانشجویانی که از روش آموزش توسط همتا استفاده کرده بودند، مشابه گروه آموزش توسط استاد بود که نشان می دهد این شیوه می تواند مانند آموزش توسط مدرسین موثر باشد، بنابراین پیشنهاد می شود در آموزش دانشجویان مامایی در مرکز مهارت های بالینی از دانشجویان ترم بالاتر به عنوان همتا در یادگیری مهارت های بالینی استفاده شود.