کارکرد تفسیری اقتباس های قرآنی خطبه های حضرت زهرا(س)

برای غنا بخشیدن به یک کلام می توان از جملات و عبارات کلامی فراتر از آن استفاده نمود. به این عمل که یکی از محسنات علم بدیع به شمار می رود، اقتباس گفته می شود. از آنجا که قرآن در بعد ادبی نیز صاحب اعجاز است، سخنوران و خطیبان در گفته های خود به فراخور حال، آیاتی را از قرآن اقتباس کرده اند. معصومان(ع) از جمله حضرت زهرا(س) نیز در خطبه ها، دعاها و سخنان خود به گونه ای شایسته و بجا از آیات قرآن اقتباس کرده اند. به این اقتباس های قرآنی، بیشتر از جنبه ادبی نگاه شده است و کارکرد دیگری برای آن ذکر نشده است. اما باید گفت این گونه اقتباس های قرآنی که در کلام معصومان(ع) صورت گرفته، یکی از بهترین منابع، برای دست یافتن به تفسیر قرآن است. بیشترین کارکرد این اقتباس ها، در توسعه دامنه تفسیر نقلی است؛ چراکه در روش تفسیر روایی، روایاتی که در آن صریحا به تفسیر قرآن پرداخته شده است، جمع آوری می شود، ولی اگر به اقتباس های قرآنی معصومان(ع) توجه شود، می توان به تفسیرهای بیشتری از حضرات معصوم(ع) دست یافت.