بررسی فعالیت الکتریکی عضله چهار سر رانی در بیماران مبتلا به آرتروز زانو در هنگام پیمودن پله با ارتفاع های متفاوت

افراد مبتلا به آرتروز زانو ممکن است تغییرات در سینماتیک و سینتیک حرکت را به عنوان یک مکانیسم جبرانی برای کاهش درد در راه رفتن به کار گیرند. این تغییرات ممکن است موجب تضعیف فعالیت برخی عضلات درگیر در فعالیت های زانو ازجمله گروه عضلانی چهارسررانی گردد. هدف اصلی این پژوهش، بررسی فعالیت عضلات با استفاده از الکترومیوگرافی سطحی چهارسررانی در بیماران مبتلا به آرتروز زانو در طی فعالیت بالا رفتن و پایین آمدن از پله با سه ارتفاع مختلف است.
در این مطالعه، 14 بیمار زن مبتلا به آرتروز زانو بین سنین 50 تا 75 سال با رضایت کامل شرکت نمودند. هر فرد، در سه نوبت از پله هایی با ارتفاع های 15 و 19 و 23 سانتیمتر، بالا و سپس پایین آمده و داده های الکترومیوگرافی سطحی عضلات، توسط دستگاه 16 کاناله ME6000، ضبط گردید. با استفاده از نرم افزار پشتیبان Megawin2.3، از فیلتر میان گذر (15 تا 500 هرتز) برای فیلتر کردن سیگنال های ثبت شده استفاده گردید. سپس میزان میانگین ریشه دوم (RMS) سیگنال EMG با پنجره زمانی 50 میلی ثانیه برای طول مدت حرکت محاسبه گردید و نسبت به ماکزیمم سیگنال در طول حرکت نرمال سازی شد. مقایسه بین فعالیت عضلات در ارتفاع های متفاوت پله و گام ها و نیز بین بالا رفتن و پایین آمدن از پله با روش آنالیز واریانس یک طرفه برای آزمونه ای تکرارشونده انجام گرفت.
بر اساس نتایج به دست آمده از این مطالعه، فعالیت اکثر عضلات هنگام بالا رفتن از پله، نسبت به هنگام پایین آمدن از پله، به طور معنی دار بیشتر بوده است (05/0>p). در مقایسه بین گام های حرکتی، کاهش فعالیت در گام نوسانی (گام دوم) نسبت به گام ایستا (گام نخست) مشهود است (05/0>p).
نتایج حاصل از مقایسه بین عضلات مختلف، بین ارتفاع های مختلف پله و بین نوع فعالیت، منجر به روشن شدن چگونگی فعالیت عضلات مورد مطالعه در بیماران مبتلا به آرتروز زانو در حرکت بالا رفتن و پایین آمدن از پله با ارتفاع های متفاوت گردید.