مدل سازی چند مقیاسی از مطلوبیت زیستگاه تغذیه ای کرکس مصری در منطقه حفاظت شده ارسباران

هدف این مطالعه نقشه سازی مطلوبیت زیستگاه تغذیه ای کرکس مصری در منطقه حفاظت شده ارسباران به عنوان گونه کمتر شناخته شده و در خطر انقراض به کمک مدل سازی چند مقیاسی بود. تاثیر دو متغیر مستقل از مقیاس و 12 متغیر زیست محیطی اندازه گیری شده در هفت مقیاس (15 -5/0 کیلومتر) بر مطلوبیت زیستگاه تغذیه ای پرنده مطالعه شد. متغیرهای با بهترین عملکرد در مدل تک متغیره در هر مقیاس، وارد مدل چند مقیاسی برای پیش یابی مطلوبیت زیستگاه تغذیه ای شدند. مدل سازی براساس 25 نقطه تغذیه ای جمع آوری شده در طول سال های 1380 تا 1394 در چارچوب رویکرد مدل سازی اجماعی انجام شد. نتایج نشان داد که درصد موزاییک پوشش های گیاهی طبیعی با اراضی کشاورزی در مقیاس 8 کیلومتر و فاصله تا مناطق مسکونی نقش مهم در احتمال مشاهده نقاط تغذیه ای پرنده دارند. احتمال مشاهده کرکس مصری در اراضی نزدیک مناطق مسکونی با درصد کمی از موزاییک پوشش های گیاهی طبیعی و کشاورزی در گستره بافری به شعاع 8 کیلومتر افزایش می یابد. ترجیح کرکس مصری برای تغذیه در نواحی با مقیاس معادل گستره خانگی پرنده که شامل موزاییکی از پوشش های گیاهی طبیعی و کشاورزی می باشد، نشان دهنده اهمیت درکنار هم قرارگیری تیپ های زیستگاهی متنوع طبیعی و انسان ساخت در این گستره برای افزایش مطلوبیت زیستگاه تغذیه ای پرنده است.