مقایسه ی اثر یک دوره تمرینات هوازی به همراه تمرینات پیلاتس بر روی هموستاز گلوکزخون دانش آموزان دختر چاق و با وزن طبیعی

چاقی، به عنوان یک مشکل اساسی ناشی از رفتار خوردن و شرایط متابولیک بدن مطرح است که ارتباط مستقیمی با هموستاز گلوکز دارد. هدف اصلی این تحقیق مقایسه اثریک دوره تمرینات هوازی به همراه تمرینات پیلاتس بر مقادیر انسولین پلاسما، قندخون ناشتا و مقاومت به انسولین در دختران چاق و با وزن طبیعی بود.
جامعه آماری تحقیق، دانش آموزان یکی از دبیرستان های منتخب شهر لاهیجان بود. در این مطالعه نیمه تجربی، 15 دختر نوجوان سالم چاق و 15 نفر با وزن طبیعی به طور داوطلبانه شرکت کردند. نمونه ها به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برنامه تمرین شامل تمرینات هوازی و پیلاتس به مدت 6 هفته، 3 جلسه در هفته و هر جلسه 90 دقیقه با شدت 65 تا 80% ضربان قلب هدف بود. متغیرهای هموستاز گلوکز قبل و بعد از پایان برنامه تمرینی اندازه گیری شد. تحلیل آماری به کمک نرم افزار SPSS و در سطح معنی داری 05/0≥P انجام شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از آماره هایt وابسته و مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
میانگین سن در دو گروه چاق و با وزن طبیعی به ترتیب 7/0±6/13 و 6/0± 8/13 سال و شاخص توده بدنی آنها به ترتیب، 8/1±8/28 و 2/2±2/20 کیلوگرم بر متر مربع بود. نتایج تحقیق نشان داد که 6 هفته تمرین همزمان هوازی و پیلاتس به طور معنی داری مقادیر وزن (004/0P=) و شاخص توده بدنی (001/0P=) و میزان انسولین و مدل هموستاز مقاومت به انسولین (01/0P=) را در دختران چاق بیشتر از دختران با وزن طبیعی کاهش می دهد.
به نظر می رسد 6 هفته تمرین همزمان هوازی و پیلاتس می تواند موجب کاهش بیشتر وزن و شاخص توده بدنی در دختران چاق و نیز کاهش معنی دار در میزان انسولین و مدل هموستاز مقاومت به انسولین در دختران چاق در مقایسه با دختران با وزن طبیعی گردد.