نقش عوامل مشتق از سلول های اندوتلیال در بروز کوه گرفتگی حاد

کوه گرفتگی حاد که ناشی از صعود سریع به ارتفاعات می باشد دارای شرایط پاتوفیزیولوژیکی پیچیده است. بنابراین، در این مطالعه به بررسی نقش عامل های مشتق از سلول های اندوتلیال در بروز کوه گرفتگی حاد پرداخته شده است.
21 فرد سالم با میانگین سنی 5/8±7/31 سال در این مطالعه شرکت کردند. نمونه گیری خون به صورت ناشتا در سطح دریا، 1 و 24 ساعت بعد از صعود، از سیاهرگ بازویی آزمودنی ها گرفته شد و سپس میزان VEGF و اندوتلین-1 به روش الایزا مورد اندازه گیری قرار گرفت. همچنین، میزان کوه گرفتگی حاد توسط پرسشنامه لیک لوئیس در 6 ساعت پس از در معرض قرارگرفتن به ارتفاع مورد ارزیابی قرار گرفت.
11 نفر از آزمودنی ها در 6 ساعت پس از قرار گرفتن در معرض ارتفاع، دچار کوه گرفتگی حاد شدند. میزان VEGF و اندوتلین-1 در سطح دریا در افراد مقاوم به AMS نسبت به افراد حساس به AMS بیشتر بود (05/0P≤). میزان VEGF و اندوتلین-1 در گروه مقاوم و حساس به AMS در 1 و 24 ساعت پس از قرارگرفتن در معرض ارتفاع به طور معناداری افزایش پیدا کرد (05/0P≤). همچنین میزان VEGF و اندوتلین-1، در حالت پایه و در 1 و 24 ساعت پس از قرارگرفتن در معرض ارتفاع در افراد مقاوم به AMS نسبت به افراد حساس به AMS بیشتر بود (05/0P≤).
نتایج مطالعه نشان داد که پاسخ این پروتئین ها پس از قرارگرفتن در معرض ارتفاع در افراد مقاوم به AMS نسبت به افراد حساس به AMS بیشتر است و حساسیت به AMS ممکن است با پاسخ کمتر VEGF و اندوتلین-1 مرتبط باشد.