تاثیر ده هفته تمرینات مقاومتی بر سطوح استراحتی برخی عوامل آنژیوژنز در مردان مبتلا به سرطان پروستات

سرطان پروستات دومین سرطان در مردان و هشتمین علت مرگ در ایران می باشد. در شرایط پاتولوژیک رگزایی باعث افزایش متاستاز و گسترش این سرطان می شود. هدف این تحقیق بررسی تآثیر ده هفته تمرین مقاومتی بر برخی عوامل آنژیوژنز در مردان مبتلا به سرطان پروستات بود.
20 مرد مبتلا به سرطان پروستات با دامنه سنی 55 تا 62 سال انتخاب و به صورت تصادفی به دوگروه کنترل ( 10 نفر) و مقاومتی(10 نفر)تقسیم شدند.گروه تجربی به مدت 10 هفته تمرین و هر هفته سه جلسه تمرین مقاومتی را انجام دادند. هر تمرین سه دور با دوازده تکرار و با شدت 50 تا 65 درصد یک تکرار بیشینه انجام شد. 48 ساعت قبل و 48 ساعت بعد از اجرای پروتکل تمرین و پس از 12 ساعت ناشتا نمونه خونی جهت اندازه گیری عامل رشد اندوتلیالی عروق (VEGF )، عامل رشد فیبروبلاست (FGF ) و نیتریک اکساید (NO ) گرفته شد. تغییرات درون گروهی و بین گروهی به ترتیب با استفاده از آزمون تی وابسته و تی مستقل مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.
نتایج نشان داد انجام 10 هفته تمرین مقاومتی باعث افزایش معنی داری در سطوح VEGF(0001/0P=)، FGF (0001/0P=) و NO (0003/0P=)، در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل در مردان مبتلا به سرطان پروستات شد.
به نظر می رسد 10 هفته تمرین مقاومتی باعث افزایش عوامل آنژیوژنز، قدرت و توده عضلانی و کاهش خستگی در بیماران مبتلا به سرطان پروستات می گردد.