تعیین تنوع ژنتیکی و حساسیت جدایه های ترایکوفایتون منتاگروفایتیس در برابر اثرات ضدقارچی عصاره ی اتانولی بنسرخ

درماتوفیت ها یک گروه از قارچ ها با خواص کراتینوفیلیک هستند. آنها قادرند با تولید آنزیم های پروتئولیتیک مانند کراتیناز به اپیدرم به ویژه لایه شاخی تهاجم برند. ترایکوفایتون منتاگروفایتیس یک گونه درماتوفیتی شایع جهانی است. این گونه بر اساس ویژگی های ژنتیکی واریته های مختلفی دارد. در این مطالعه تنوع ژنتیکی 20 جدایه ی بالینی ترایکوفایتون منتاگروفایتیس و حساسیت آن ها به عصاره ی اتانولی گیاه بن سرخ ارزیابی شدند. تنوع ژنتیکی جدایه ها با روش RAPD – PCR با استفاده از 4 پرایمر OPN16، A08، OPD18 و R28 سنجش شد. سپس، حساسیت جدایه های ترایکوفایتون منتاگروفایتیس به عصاره ی بن سرخ با روش استاندارد میکرودایلوشن براث تعیین شد. مقادیرMIC جدایه ها بین mg/ml 1/6 و mg/ml 3/49 بودند (میانگین MIC: mg/ml 3/20)، در حالی که مقادیر MFC جدایه ها بین mg/ml 6/24 و 3/49 بودند (میانگین MFC: mg/ml 6/40). 28 قطعه DNA تکثیر شده در واکنش RAPD-PCR به دست آمدند. بیشترین قطعات DNA تکثیر شده (9 باند) مربوط به پرایمر OPD18 بودند. پرایمر R28 کمترین قطعات DNA تکثیر شده (5 باند) را نشان داد. دندروگرام ترسیم شده 3 گروه اصلی را بین 20 جدایه ی ترایکوفایتون منتاگروفایتیس بر اساس تمام پرایمرها در فاصله ژنتیکی 65% شناسایی کرد. اکثر جدایه های ترایکوفایتون منتاگروفایتیس (75%) در گروه 2 قرار گرفتند و 100% تشابه ژنتیکی فقط بین 2 جدایه مشاهده شد. چنین نتیجه گیری شد که تمام ژنوتیپ های ترایکوفایتون منتاگروفایتیس حساس به بن سرخ بودند. ارتباط بین حساسیت ضدقارچی و ژنوتیپ ترایکوفایتون منتاگروفایتیس ممکن است از اهمیت بالقوه درمانی برخوردار باشد و مطالعات گسترده تری برای اثبات این یافته ضروری هستند.