تعیین نیاز آبی، ضریب گیاهی و کارایی مصرف آب محصولات خیار و گوجه فرنگی در شرایط گلخانه (مطالعه موردی: منطقه ارومیه)

به منظور تعیین تبخیر- تعرق، ضرایب گیاهی و کارایی مصرف آب گوجه فرنگی و خیار، مطالعه ای به مدت شش ماه در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه ارومیه انجام گردید. تبخیر- تعرق گوجه فرنگی، خیار و گیاه مرجع چمن به‏صورت روزانه بر اساس روش لایسیمتری اندازه گیری گردید. بر اساس نتایج، تبخیر- تعرق خیار طی 130 روز دوره رشد، 4/272 میلی‏متر و گوجه‏فرنگی طی180 روز دوره رشد، 6/358 میلی‏متر به دست آمد. بر اساس تبخیر- تعرق مرجع، متوسط ضریب گیاهی مراحل ابتدایی، توسعه، میانی و انتهایی برای گوجه‏فرنگی به‏ترتیب 2/0، 65/0، 29/1 و 0/1 و برای خیار به‏ترتیب 19/0، 64/0، 99/0 و 81/0 محاسبه گردید. به منظور بررسی اثر کم‏آبی بر عملکرد و کارایی مصرف آب، علاوه بر تیمار آبیاری کامل، دو سطح کم‏آبیاری شامل 80 و 90 درصد آبیاری کامل در نظر گرفته شد. حداکثر عملکرد گوجه فرنگی و خیار تحت آبیاری کامل به ترتیب 3/197 و 6/144 تن بر هکتار به دست آمد. بهره وری آب مصرفی گوجه‏فرنگی و خیار تحت آبیاری کامل به ترتیب 04/55 و 1/53 کیلوگرم بر متر مکعب محاسبه گردید. اعمال کم‏آبیاری در هر دو محصول باعث کاهش کارایی مصرف آب و عملکرد محصول گردید. کارایی مصرف آب گوجه فرنگی و خیار در تیمار 80 درصد آبیاری کامل به ترتیب 7/43 و 2/36 کیلوگرم بر متر مکعب به دست آمد که نسبت به تیمار آبیاری کامل به ترتیب 20 و 31 درصد کاهش نشان داد.