ردیابی مولکولی ژن های qacA/B و smr در ایزوله های بالینی استافیلوک اورئوس مقاوم به متی سیلین شهر زاهدان در سال 1394

اهداف مواد ضدعفونی کننده و آنتی سپتیک ها از گذشته برای ضدعفونی کردن وسایل و سطوح استفاده می شده است. در برخی موارد این مواد به واسطه یک سری پروتئین های خاصی بی اثر می شوند که در باکتری ها حضور دارند. از مهم ترین ژن های به وجودآورنده این امر می توان بهqacA/Bو smr اشاره کرد که در برخی موارد در سویه های استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متیسیلین (MRSA) دیده می شود. هدف از این مطالعه، بررسی ژن های qacA/Bو smr در سویه های MRSA است.
مواد و روش ها هشتادونه ایزوله از نمونه های بالینی مختلف (خون، ادرار، کاتاتر، زخم، ترشحات و سایر) به واسطه تست بیوشیمیایی اولیه جداسازی شد. غربالگری اولیه برای مقاومت به متی سیلین به روش دیسک دیفیوژن سفوکسیتین (30 میکروگرم) انجام شد. بعد از آن با واکنش زنجیره ای پلی مراز (PCR) ردیابی ژن های 16sRNA، smr و qacA/B انجام گرفت. در نهایت، با استفاده از آزمون آماری کای دو نتایج به دست آمده بررسی شد.
یافته ها از مجموع 89 ایزوله جداسازی شده، 59 ایزوله با آزمون های اولیه فنوتیپی مقاوم به متی سیلین شناخته شد. از این میان 50 ایزوله (74/84 درصد) دارای ژن mecA، 14 ایزوله (73/23 درصد) دارای ژن smr و 29 ایزوله (15/49 درصد) دارای ژن qacA/B بود. با استفاده از آزمون های آماری و با توجه به p value به دست آمده، ارتباط معناداری بین ژن های qacA/B و mecA به دست آمد.
نتیجه گیری با توجه به نتایج به دست آمده از شیوع ژن های مورد مطالعه در شهر زاهدان و بالابودن فراوانی سویه های MRSA، باید با دقت بیشتری به استفاده از مواد ضدعفونی کننده پرداخت. به دلیل حضور نمونه های مقاوم به آنتی سپتیک ها در ایزوله های بالینی جداشده، باید از غلظت موثر برای ضدعفونی سطوح و وسایل پزشکی استفاده کرد.