ارزیابی اثرات مصرف اسید سالیسیلیک بر رشد، عملکرد و برخی خصوصیات بیوشیمیایی زیره سبز (Cuminum cyminum L.) تحت سه رژیم آبیاری مختلف

استفاده از اسید سالیسیلیک برای کاهش صدمات ناشی از تنش خشکی و بهبود شاخص های فیزیولوژیکی گیاه در مناطق خشک و نیمه خشک از مدیریت های مفید جهت کشت گیاهان دارویی ازجمله زیره سبز است. ازاین رو آزمایشی به صورت کرت های خردشده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی شامل سه سطح فراهمی آب، 50 (شاهد)، 100 و 150 (تنش خشکی) میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A به عنوان عامل اصلی ومحلول پاشی اسید سالیسیلیک (صفر به عنوان شاهد، 1 و 3 میلی مولار) به عنوان عامل فرعی در سه تکرار انجام گردید. نتایج نشان داد که سطوح مختلف فراهمی آب، اسید سالیسیلیک و اثر متقابل آن ها بر رشد و نمو گیاه زیره سبز موثر بودند.تنش خشکی سبب کاهش میزان رنگیزه کلروفیل a گردید، درحالی که میزان پرولین و کربوهیدرات را افزایش داد. کاربرداسید سالیسیلیک باعث افزایش صفاتی مانند رنگ دانه های فتوسنتزی و هیدرات های کربن گردید. اثر متقابل فراهمی آب و اسید سالیسیلیک بر تمامی صفات به جز هیدرات کربن و کلروفیل a معنی دار شد و بیشترین عملکرد دانه (98.9 گرم در مترمربع) در تیمار انجام آبیاری پس از 50 میلی متر تبخیر از تشتک و محلول پاشی 1 میلی مولار اسید سالیسیلیک به دست آمد. با توجه به مشاهدات این تحقیق می توان نتیجه گرفت که استفاده از اسید سالیسیلیک راهکاری مناسب به منظور افزایش مقاومت گیاه زیره سبز در برابر تنش خشکی است.