تعیین عوامل موثر بر رفتارهای خودمراقبتی در زنان مبتلا به دیابت مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر مشهد

با توجه به این که مهم ترین عامل کنترل بیماری دیابت، رفتارهای خودمراقبتی است و از آنجا که بهبود رفتارهای خودمراقبتی، اولین گام کمک به بیماران برای مراقبت و مدیریت بهتر بیماری شان است؛ لذا پژوهشی با عنوان بررسی خودمراقبتی در زنان مبتلا به دیابت نوع دو انجام شد.
دراین مطالعه مقطعی و توصیفی تحلیلی، 300 زن مبتلا به دیابت نوع دو مراجعه کننده به مراکز بهداشتی دولتی شهر مشهد به روش نمونه گیری خوشه ایچند مرحله ای انتخاب شدند. ابزارگردآوری اطلاعات، خلاصه مقیاس رفتار خودمراقبتی توبرت و همکاران بود. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار Spss ویرایش 21 انجام شد و داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های پیرسون، t مستقل، آنالیز واریانس یکطرفه واسپیرمن تحلیل شد. در همهآزمون ها سطح معنی داری 0/05 در نظر گرفته شد.
میانگین نمره خودمراقبتی بیماران 9/90± 42/72 و وضعیت خودمراقبتی آن ها در حد متوسط بود. نمره رفتار خودمراقبتی با سطح تحصیلات، درآمد بیشتر و آموزش بیماران ارتباط آماری معنی داری را نشان داد (0/05p<).
با توجه به یافته های این پژوهش، عوامل مهمی نظیر میزان تحصیلات، وضعیت اقتصادی و دانسته های قبلی بیمار در تحقق رفتارهای خودمراقبتی نقش بسزایی دارند؛ لذا برای ارتقاء رفتارهای خودمراقبتی بیماران، آموزشگران سلامت نخست باید این عوامل را شناسایی کنند؛ سپس با در نظر گرفتن این عوامل، برنامه ریزی و مداخلات آموزشی را بنیان نهند.