نقش میانجی خودکارآمدی تحصیلی در رابط هی بین ارضای نیازهای بنیادین روانشناختی و درگیری تحصیلی دانشجویان کشاورزی غرب ایران

هدف این پژوهش، تبیین و ارزیابی رابطه ی بین ارضای نیازهای بنیادین روانشناختی (خودپیروی، شایستگی و ارتباط) ، خودکارآمدی تحصیلی و درگیری تحصیلی دانشجویان کشاورزی دانشگاه های غرب کشور بود که در این زمینه نقش میانجی خودکارآمدی تحصیلی در رابطه ی بین ارضای نیازهای بنادین روانشناختی و درگیری تحصیلی بررسی و ارزیابی شد. جامعه آماری این پژوهش 6598 تن دانشجوی کارشناسی کشاورزی در پنج دانشگاه دولتی غرب کشور (همدان، کردستان، کرمانشاه، ایلام و لرستان) بود که از میان آنان، بر پایه جدول بارتلت،365 تن با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. داده های پژوهش با استفاده از پرسشنامه های استاندارد گردآوری و با استفاده از روش مدل سازی معادله های ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزیی و با کمک نرم افزار SmartPLS 3 تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان دادندکه ارضای هر سه نوع نیاز بنیادین روانشناختی و خودکارآمدی تحصیلی با درگیری تحصیلی رابطه مستقیم مثبت و معناداری دارند. همچنین، خودکارآمدی تحصیلی رابطه ی بین ارضای نیازهای بنیادین روانشناختی و درگیری تحصیلی را میانجی گری می کند. این نتایج اهمیت ارضای نیازهای بنیادین را بیان کرده و نشان می دهند که برای بهبود درگیری تحصیلی، خودکارآمدی تحصیلی به تنهایی کفایت نمی کند، بلکه دانشجویان باید احساس خودپیروی و شایستگی کنند و پیوند و ارتباط واقعی با دانشگاه، استادان و همکلاسی ها را تجربه کنند.