پیش بینی رفتار پرخطر در افراد مبتلا به اچ آی وی بر اساس عملکرد خانوادگی: با درنظر گرفتن متغیرهای میانجی سبک زندگی و تصمیم گیری پرخطر

رفتارهای پرخطر مسئله ای است که شیوع آن در جمعیت مبتلا به اچ آی وی بیشتر از جمعیت کلی است که متاثر از عوامل چندی ازجمله: عوامل زیستی، خانوادگی، اجتماعی، تاثیر گروه همسالان، رسانه و داشتن سبک زندگی است. یکی از پیش بین های مهم رفتارهای پرخطر در میان این جمعیت، عملکرد خانوادگی ضعیف افراد مبتلاست. هدف اصلی این پژوهش، بررسی نقش کارکرد خانوادگی در پیش بینی تصمیم گیری پرخطر در افراد مبتلا به اچ آی وی است که با در نظر گرفتن نقش میانجی متغیرهای سبک زندگی و تصمیم گیری پرخطر انجام پذیرفته است.
پژوهش حاضر از نوع توصیفی و همبستگی بود که بر روی 147 فرد مبتلا به اچ آی وی صورت گرفت و از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شد. آزمودنی ها در این پژوهش به پرسش نامه سبک زندگی ارتقا دهنده سلامت-2، مقیاس انسجام و انعطاف پذیری خانواده، ابزار سنجش رفتار پرخطر در موقعیت های اجتماعی و آزمون خطرپذیری بادکنکی پاسخ دادند. تحلیل داده ها با استفاده از روش مدل یابی معادلات ساختاری و نرم افزار لیزرل نسخه 8.8 انجام شد.
نتایج نشان دادند بین کارکرد خانوادگی و رفتارهای پرخطر همبستگی منفی معنادار وجود دارد و کارکرد خانوادگی هم به طور مستقیم و هم به صورت غیر مستقیم به واسطه ی دو متغیر میانجی سبک زندگی و تصمیم گیری پرخطر بر روی رفتارهای پرخطر تاثیر می گذارد.
این پژوهش نشان داد که عملکرد خانوادگی با رفتار پرخطر به صورت مستقیم و به صورت غیرمستقیم و از طریق نقش میانجی تصمیم گیری پرخطر و نیز سبک زندگی رابطه دارد. پژوهش های آینده باید نقش عوامل خانوادگی را در رفتار پرخطر افراد مبتلا به اچ آی وی بیش تر مدنظر قرار دهد.