بررسی اثر کارنوزیک اسید بر بیان ژن TNF-α در سلول های ساینوویو سیت تحریک شده با LPS

استئوآرتریت از اصلی ترین دلایل ناتوانی در بزرگسالان است. به عنوان نقص پیش رونده تخریب مفاصل، استئوآرتریت توسط آسیب های مفصلی ، تغییر در استخوان ساب کندریال و التهاب بافت سینوویوم و تاندون ها شناخته می شود. عوامل غیر دارویی که بیان واسطه های پیش التهابی را متعادل می کنند، درمان های موثر قابل ملاحظه ای برای این بیماری ایجاد می کند. هدف از انجام این مطالعه بررسی اثر کارنوزیک اسید بر بیان ژن TNF-α در ساینوویو سیت است.
به منظور تعیین دوز مناسب کارنوزیک اسید، 6 میلیون از ساینوویو سیت ها را در شرایط %5 دی اکسید کربن و دمای 37 درجه در انکوباتور 1) فقط در محیط کشت 2) کارنوزیک اسید با غلظت های 01/0، 09/0، 1/0. 9/0 ، 1،9، 10 و 90 میلی گرم / میلی لیتر نگه داری شده است. سلول های ساینوویو سیت با 20 نانو گرم / میلی لیتر LPS به مدت یک ساعت برای اندازه گیری میزان mRNA ی TNF-α از طریق Real-time PCR و Reverse-transcriptase PCR تیمار می شوند.
کارنوزیک اسید بیان TNF-α را در سلول های تحریک شده با LPS کاهش می دهد . در سلول های تیمار شده با کارنوزیک اسید بیان TNF-α به میزان% 11/48 در مقایسه با گروه کنترل مثبت کاهش بیان می یابد.
این مطالعه نشان داد که کارنوزیک اسید به عنوان مهارکننده بالقوه TNF-α است. بر اساس مطالعات پیشین این واسطه ها در ایجاد علائم بیماری موثر هستند وکاهش این واسطه ها با بهبود تخریب غضروف همراه است.