نقش دفعات وجین بر میزان کاهش مصرف علف کش در چغندر قند

به منظور بررسی اثر دفعات وجین بر میزان کاهش مصرف علف کش در محصول چغندرقند، یک آزمایش مزرعه ای در سال زراعی 91-90 به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در شهرستان جویندر خراسان رضوی اجرا گردید. فاکتور اصلی غلظت مصرفی علف کش (غلظت های صفر، 25، 50، 75 و 100 درصد مقدار توصیه شده علف کش کلریدازون (پیرامین) به مقدار 25/3 کیلوگرم ماده موثره در هکتار) و فاکتور فرعی دفعات وجین (بدون وجین، یک بار وجین و دو بار وجین در 30 و 60 روز بعد از سبز شدن) بودند. صفات تراکم و وزن خشک علف های هرز، عملکرد ریشه، درصد قند ناخالص (عیار قند)، درصد قند خالص، عملکرد قند، ضریب قلیائیت (آلکالیته)، میزان سدیم، پتاسیم، نیتروژن مضر و درصد قند ملاس مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج آزمایش نشان داد که افزایش دفعات وجین سبب کاهش تراکم علف های هرز، وزن خشک علف های هرز، نیتروژن مضره و افزایش درصد قند خالص، عملکرد ریشه و عملکرد قند شد. کمترین تراکم و وزن خشک علف های هرز در دز توصیه شده علف کش مشاهده گردید. افزایش دز مصرفی علف کش در مقایسه با عدم مصرف سبب افزایش 48/14% عیار چغندرقند، 86/57% نیتروژن مضره، 30/19% قند خالص، 67/77% عملکرد ریشه و 17/111% عملکرد قند و کاهش 77/18% میزان پتاسیم 84/28% میزان سدیم، 76/52% و ضریب قلیایت شد. برای کلیه صفات مورد مطالعه، به جز تراکم علف هرز، اختلاف آماری معنی داری بین دز توصیه شده و 75% دز توصیه شده مشاهده نشد. در مجموع نتایج آزمایش نشان داد که در شرایط یک بار وجین امکان کاهش 25% غلظتمصرفی و در شرایط دو بار وجین امکان کاهش 50% دز مصرفی علف کش پیرامین با تولید عملکرد اقتصادی (عملکرد ریشه) مطلوب ممکن است.