شیوع اختلال های روان شناختی در مراقبان کودکان با کم توانی های ذهنی و معلولیت های حرکتی در استان همدان

شیوع اختلال های روانی نقش مهمی در شناخت وضعیت موجود بهداشت روان جامعه و برآورد امکانات مورد نیاز آن در هر مقطع زمانی دارد؛ بنابراین هدف از این مطالعه بررسی شیوع اختلال های روان شناختی در مراقبان کودکان با کم توانی های ذهنی و معلولیت های حرکتی در استان همدان در سال 1395 بود.
طرح پژوهش حاضر توصیفی از نوع پیمایشی- مقطعی بود. جامعه آماری شامل تمامی مراقبان (مادران) کودکان با ناتوانی بود که در مراکز و کلینیک های بهزیستی شهرستان همدان در سال 1395پذیرش شده بودند. از بین این خانواده ها، 37 خانواده دارای فرزند مبتلا به کم توان ذهنی و 37 خانواده دارای فرزند ناتوانی حرکتی به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در پژوهش حاضر نسخه تجدیدنظرشده فهرست علائم 90 سوالی (1976) برای جمع آوری اطلاعات بود.
نتایج پژوهش حاضر نشان داد، شایع ترین اختلال های روانی در مراقبان کودکان کم توان ذهنی پرخاشگری(خصومت)، حساسیت در روابط متقابل، ترس مرضی و افسردگی و در مراقبان کودکان معلولیت های حرکتی شکایت جسمانی، حساسیت در روابط متقابل، افکار پارانوییدی و اضطراب بود.
با توجه به یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که مراقبان کودکان با نیازهای ویژه از نظر سلامت روانی در وضعیت مطلوبی قرار ندارند که نتیجه عدم سازش یافتگی مناسب با ناتوانی فرزندشان و برآورده نشدن نیازهای آنها است.