بررسی رابطه بین پیوند والدینی و تصویر بدنی در افراد چاق و دارای اضافه وزن

در جامعه کنونی بدن و زیبایی آن به عنوان یکی از معیارهای زندگی افراد محسوب می شود. در عالم پزشکی و روانپزشکی یکی از تداخل های بین جسم و روان که در ادبیات پژوهشی مشاهده شده، چاقی و اضافه وزن زیاد می باشد. چاقی دارای ارتباطی دوسویه با فشارهای هیجانی و آشفتگی های روانشناختی و وضعیت روانپزشکی شخص است. هدف از پژوهش حاضر شناسایی نقش پیوند والدینی بر تصویر بدن افراد چاق و دارای اضافه وزن مراجعه کننده به کلنیک های تغذیه شهر تهران بود.
روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع پیمایشی بود. جامعه آماری شامل کلیه مراجعه کنندگان به کلینیک های تغذیه شهر تهران که دارای پرونده پزشکی بودند که از این بین تعداد 55 نفر به صورت هدفمند انتخاب شد. ابزار گردآوری داده ها نیز شامل پرسشنامه پیوند والدین پارکر توپلینگ به همراه پرسشنامه چند بعدی تصویر بدن کش (1990) بود. روش تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS. V 22 و آزمون همبستگی و به همراه تحلیل واریانس چند راهه (مانوا) بود.
نتایج بدست آمده نشان دهنده این بود که سبک پیوند کنترل گری بیش از مراقبت به عنوان یکی از پیش بینی کننده های تصویر بدنی افراد بوده و سبک پیوند مراقبت در مادر نیز بیش از پدر قادر به پیش بینی تصویر بدن می باشد.
خانواده تاثیر زیادی بر روی شکل گیری تصویر بدن داشته و هر چه فرد بیشتر تحت کنترل خانواده باشد، تصویر منفی تری از بدن خود داشته و نمره تصویر بدن او پایین تر است. از این روی می توان با برگزاری دوره های آموزشی برای خانواده ها در جهت آموزش کنترل گری به فرزندان خود، شناسایی و تشخیص نارضایتی از تصویر ذهنی بدنی در مراحل اولیه از گسترش نگرانی و اختلالات جدی تر تغذیه ای در سنین بعدی پیشگیری کرد.