فرآیند ایفای نقشهای کاری و خانوادگی در زنان پرستار

باتوجه به تغییرات دموگرافیک جوامع امروزی ومشارکت فزاینده زنان در بازار کار، یکی از مهم ترین چالش ها در مشاغل دارای نوبت کاری مانند پرستاری ایفای نقشهای کاری و خانوادگی می باشد. چگونگی ایفای نقشهای کاری و خانوادگی در پرستاران زن بعنوان هدف اصلی این مطالعه کیفی مورد بررسی قرار گرفت.
بر اساس روش نظریه زمینه ای استراوس و کوربین 1998 تجارب روزمره 20 نفر از کارشناسان پرستاری زن شاغل در بیمارستان های آموزشی تهران بامیانگین سابقه کار 12 سال، در مورد فرآیند ایفای نقشهای کاری و خانوادگی با استفاده از روش مصاحبه انفرادی و بحث و گفتگوی گروهی در سال 1392 گردآوری شده و تجزیه و تحلیل گردید.
چهار طبقه اصلی حاصل از تجربیات شرکت کنندگان شامل «سختی نقشهای خانوادگی»، «سختی شرایط کار» ، «منابع حمایتی غیر موثر» و «نارضایتی» بود. در پایان طبقه مرکزی پدیدار شده از این طبقات «تلاش مداوم برای استمرار موقعیت شغلی و خانوادگی» تعیین گردید.
نتایج نشان داد پرستاران با توجه به فشار نقشهای خانوادگی و کاری، کمبود تسهیلات محل کار ومنابع حمایتی غیر موثر ضمن تلاش مداوم برای ایفای نقشهای کاری و خانوادگی خود، اغلب مجبوربه غفلت از نیازهای خود مانند نیاز به استراحت و خواب کافی و... می شوند. در نهایت تحت این شرایط پیامد فرآیند ایفای نقشهای کاری و خانوادگی خستگی مزمن، بروز مشکلات سلامتی و نارضایتی در اغلب پرستاران شاغل است که موجب کاهش اثربخشی شغلی پرستاران و مراقبتهای ارائه شده به بیماران خواهد شد. بنابراین لازمست ارتقاء وضعیت سلامت و بهبود شرایط شغلی پرستاران زن بیشتر مد نظر واقع شود.