ارتباط بین مهارت های ارتباطی و اخلاق کاری مدیران تربیت بدنی آموزش و پرورش استان های غرب کشور با رضایتمندی دبیران

هدف از این پژوهش بررسی ارتباط بین مهارت های ارتباطی و اخلاق کاری مدیران تربیت بدنی آموزش و پرورش استان-های غرب کشور با رضایتمندی دبیران تربیت بدنی از دیدگاه دبیران بود. روش تحقیق حاضر توصیفی-تحلیلی بود که به شیوه ی پیمایشی انجام شد. نمونه آماری این تحقیق را 380 نفر(جامعه 4321نفر) از معلمان تربیت بدنی که در مقاطع متوسطه اول و دوم مشغول به تدریس بودند تشکیل می داد. ابزار گردآوری اطلاعات سه پرسشنامه ی استاندارد مهارت های ارتباطی بارتون جی، رضایت شغلی مینه سوتا و پرسشنامه اخلاق کار بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از بسته ی نرم افزاری SPSS 18 به منظور انجام آمار توصیفی و نرم افزار لیزرل جهت انجام تحلیل عاملی تاییدی و مدل سازی معادله ساختاری (SEM) استفاده شد. نتایج نشان داد که مقدار ضریب اثر مهارت های ارتباطی بر روی اخلاق کاری 30/0 و بر روی رضایت شغلی 10/0 می باشد. همچنین میزان ضریب اثر اخلاق کاری بر روی رضایت شغلی 50/0 به دست آمد. از میان مولفه های مربوط به مهارت های ارتباطی مهارت بازخورد با ضریب اثر 99/0 دارای بیشترین ضریب اثر بود و به ترتیب مهارت شنود با ضریب اثر 59/0 و مهارت کلامی با ضریب اثر 55/0 در مرتبه های بعدی قرار گرفتند. از میان گویه های مربوط به اخلاق کاری «تاکید سازمان آموزش پرورش بر منافع خود» با ضریب اثر 71/0 دارای بیشترین ضریب اثر بود همچنین از میان گویه های مربوط به رضایت شغلی «سربلندی ناشی از انجام دادن خوب کار» با ضریب اثر 69/0 دارای بیشترین ضریب اثر بود.