اثر فلاونوئید خالص برگ ازگیل بر یادگیری و حافظه اجتنابی غیرفعال در موش های صحرایی اوارکتومی شده آلزایمری

اوارکتومی و حذف استروژن با القای نشانگان متابولیک سبب کاهش یادگیری و حافظه می شود و احتمال ابتلای به آلزایمر را افزایش می دهد. آلزایمر اختلال عصبی پیش رونده ای است که درمان قطعی ندارد. از سویی پلی فنل ها به سبب داشتن ویژگی های آنتی اکسیدانی، تاثیر مهمی بر پیشگیری از بیماری های تحلیل برنده عصبی و پیری دارند .
تعیین اثرفلاونوئید خالص برگ ازگیل بر اختلال حافظه ناشی از استرپتوزوتوسین (STZ) در موش های اوارکتومی شده.
در این مطالعه تجربی، 48 سر موش صحرایی ماده نژاد ویستار به وزن 200-250 گرم که به صورت تصادفی به 6 گروه: جراحی شم، اوارکتومی، اوارکتومی+استرپتوزوتوسین، اوارکتومی+سالین، اوارکتومی+استرپتوزوتوسین+فلاونوئید ازگیل، اوارکتومی+استرپتوزوتوسین+سالین تقسیم شدند. نخست حیوانات اوارکتومی شدند و پس از سه هفته، با دستگاه استریوتاکسی کانول گذاری شدند. تزریق داخل بطن های مغزی استرپتوزوتوسین (mg/kg3، دو بار) برای القای اختلال در حافظه انجام شد. سپس، موش ها از روز تزریق STZ، به مدت 21 روز فلاونوئید (mg/kg10) به صورت داخل صفاقی دریافت کردند. برای ارزیابی حافظه اجتنابی غیرفعال حیوانات از دستگاه شاتل باکس استفاده شد.
اوارکتومی تاثیر معنی داری بر یادگیری و حافظه اجتنابی غیرفعال نشان نداد (873/0p=). تزریق داخل بطنی استرپتوزوتوسین به طور معنی دار یادگیری و حافظه اجتنابی غیرفعال را کاهش داد(001/0p=). تیمار فلاونوئید به طور معنی دار موجب بهبود یادگیری و حافظه موش های الگوی آلزایمری شد(001/0p=).
تزریق داخل بطنی استرپتوزوتوسین موجب تخریب حافظه اجتنابی می شود و درمان با فلاونوئید می تواند از اختلال حافظه ناشی از تزریق استرپتوزوتوسین جلوگیری کند.