برآورد میزان کربن ترسیب شده توسط گونه آتریپلکس کانیسنس در واحد سطح و نیز بررسی ارتباط میزان ترسیب کربن با عوامل خاک و پوشش گیاهی در منطقه چشمه علی قزوین (Atriplex canescens)

اکوسیستم های مرتعی به دلیل دربرداشتن بخش قابل توجهی از اراضی جهان، پتانسیل بالایی در ترسیب کربن دارند. این تحقیق به‏بررسی پتانسیل ترسیب کربن گونه آتریپلکس‏کانیسنس (Atriplex canescens) که در منطقه چشمه علی در استان قزوین که در قالب بلوک های کاملا تصادفی و در سه تکرار کاشته شده بود، می‏پردازد. نمونه برداری ها از تیمارهای اصلی فواصل کاشت بوته (تراکم) در دو سطح 2×2 متر و 4×4 متر که هر تیمار اصلی شامل تیمارهای فرعی ارتفاع هرس در چهار سطح تیمار نظیر بدون هرس یا شاهد، هرس کامل یا کف بر، هرس از ارتفاع 20 سانتی متر و هرس از ارتفاع 40 سانتی متر بودند صورت گرفت. مقادیر کربن در بیوماس هوایی، زیرزمینی و خاک به تفکیک تیمارهای اصلی و فرعی محاسبه گردید. نتایج نشان داد که اختلاف معنی داری بین کربن زی توده هوایی و زیرزمینی درواحد سطح در تیمار اصلی تراکم 2×2 متر از تراکم 4×4 متر وجود دارد. همچنین تیمارهای بدون هرس (شاهد) و هرس از ارتفاع 40 سانتی متر با قرار گرفتن در یک سطح، نسبت به سایر تیمارهای ارتفاع هرس وضعیت بهتری داشتند. بین تیمارهای اصلی تراکم و همچنین تیمارهای فرعی ارتفاع هرس به لحاظ ترسیب کربن کل خاک اختلاف معنی داری وجود ندارد. میانگین ترسیب‏کربن کل در تراکم 2×2 متر، 16/59 تن در هکتار و در تراکم 4×4 متر، 81/59 تن در هکتار بوده است. تجزیه همبستگی نشان داد که بین میزان کربن ترسیب‏شده کل و کربن‏آلی رابطه مثبت و معنی‏داری وجود دارد. بنابراین می توان بیان داشت که مدیریت مناسب اراضی مرتعی، تاثیر قابل توجهی در افزایش ذخیره کربن در گیاه و خاک خواهد داشت.