تاثیر تمرین هوازی بر فشارخون، هموگلوبین گلیکوزیله و سختی شریانی در زنان یائسه دیابتی نوع2

دیابت و عوارض ناشی از آن یکی از دلایل عمده امراض و کاهش کیفیت زندگی است؛ یکی از مشکلات شایع درپی دیابت سختی شریان ها می باشد. هدف تحقیق حاضر بررسی تعیین تاثیر تمرین هوازی بر فشارخون، هموگلوبین گلیکوزیله و سختی شریانی در زنان یائسه مبتلا به دیابت نوع2 بود.
جامعه آماری تحقیق حاضر زنان یائسه دیابتی نوع-2 مراجعه کننده به انجمن دیابت شهر شاهرود بودند که 22 نفر به صورت تصادفی به دو گروه: 1)تمرین(11 نفر) با میانگین سنی (2/6±51 سال) و توده بدن (5 ± 4/32kg/m2) و 2کنترل(11 نفر) با میانگین سنی (6/5±3/52 سال) و توده بدن (9/3 ± 4/29kg/m2) تقسیم شدند. تمرینات شامل 3 جلسه در هفته به مدت 8 هفته و هر جلسه 45 الی 60 دقیقه تمرین هوازی دویدن بر روی تردمیل با شدت 75-55 درصد ضربان قلب بیشینه به صورت پیشرونده بود. نمونه خون شرکت کنندگان 48 ساعت قبل و پس از دوره تمرین در حالت ناشتا جهت اندازه گیری هموگلوبین گلیکوزیله گرفته شد. همچنین آزمون سختی شریان ها و فشار خون با استفاده از سیستم VaSera-VS-2000 انجام شد.
آزمون تی وابسته نشان داد، سطح فشارخون سیتولیک(004/0p=)، هموگلوبین گلیکوزیله(004/0p=) و شاخص CAVI (002/0p=) در گروه تمرین بعد از مداخله کاهش معناداری داشت. همچنین تحلیل کوواریانس(مقایسه بین گروهی) هم تفاوت معناداری را در شاخص CAVI بین دو گروه نشان داد(015/0p=).
بطور کلی به نظر می رسد تمرینات هوازی بتوانند با اثرگذاری بر عوامل موثر بر کمپلیانس عروقی و نیز فاکتورهای مرتبط با گلیکوزیلاسیون باعث کاهش فشارخون و سختی عروقی شود و از این رو می توانند به عنوان یک راهکار مناسب در این شرایط استفاده شود.