طراحی مسیرهای چوبکشی با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) و تحلیل سلسه مراتبی (AHP): (پژوهش موردی: سری یک جنگل دارابکلا)

: مسیرهای چوبکشی تکمیل کننده شبکه حمل ونقل چوب محسوب می شوند و ارتباط تنگاتنگی با وضعیت شبکه جاده، شیوه های جنگل شناسی، روش های بهره برداری، وضعیت توپوگرافی، شیب، قابلیت های مکانیکی خاک و عوامل دیگر دارند. هدف از این تحقیق طراحی مسیرهای چوبکشی در پارسل های 22 و 23 جنگل دارابکلا با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی به همراه AHP به منظور عبور مسیرهای طرح شده از مناطق پایدار و دسترسی مناسب به سطح جنگل می باشد.
بدین منظور نقشه های شیب، موجودی در هکتار، تراکم آبراهه، مناطق غیرقابل عبور (بیرون زدگی سنگی و زادآوری) ، خاکشناسی، جهت دامنه، زمین شناسی، تیپ جنگل، و ارتفاع از سطح دریا که از عوامل مهم در طراحی شبکه ریزبافت می باشند در این مطالعه به عنوان لایه های اطلاعاتی موردبررسی قرار گرفت و مسیرهای طراحی شده مورد ارزیابی قرار گرفتند.
تجزیه وتحلیل وزن لایه های مختلف نسبت به هم بر اساس نظر کارشناسان، نشان داد که شیب با وزن نسبی 301/0 دارای بیشترین امتیاز و ارتفاع با وزن نسبی 029/0 دارای کمترین امتیاز می باشد و نسبت ناسازگاری 08/0 می باشد. در نهایت برای منطقه مورد مطالعه دو واریانت طراحی شد واریانت اول با طول 51/2957 متر دارای تراکم طولی 06/25 متر در هکتار و واریانت دوم با طول 85/3853 متر دارای تراکم طولی 66/32 متر در هکتار می باشد. بررسی وضیعت عبور واریانت های مختلف مسیر از نقشه قابلیت عبور اراضی منطقه مورد مطالعه نشان داد که در واریانت اول 54/83 درصد و در واریانت دوم 81/84 درصد از طول مسیر چوبکشی از مناطق بسیارمناسب و مناسب و 46/16 درصد از طول واریانت اول و 27/15 درصد از طول واریانت دوم از مناطق نامناسب و بسیار نامناسب عبور کرده است. مقایسه واریانت های طراحی شده با استفاده از روش نزدیک ترین مسیر نیز نشان داد متوسط فاصله هر گره تا مسیر برای واریانت اول 77/64 و برای واریانت دوم 56/45 متر می باشد.