قدرت پیشگویی کنندگی سازه های مدل ارتقای سلامت پندر در رابطه با رفتارهای بهداشت دهان و دندان در دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر نهبندان در سال تحصیلی 1396- 1395

شناسایی عوامل موثر بر اتخاذ رفتارهای بهداشت دهان و دندان در دانش آموزان، گامی در ارتقای سلامت دهان است. مطالعه حاضر به منظور تعیین قدرت پیشگویی کنندگی سازه های مدل پندر در رابطه با رفتارهای بهداشت دهان و دندان در دانش آموزان ابتدایی شهر نهبندان، در سال تحصیلی 96-1395 انجام شد.
روش تحقیق: این مطالعه توصیفی- تحلیلی، بر روی 464 دانش آموز پایه پنجم و ششم ابتدایی شهر نهبندان انجام شد. دانش آموزان به روش تصادفی سیستماتیک وارد مطالعه شدند. ابزار پژوهش، پرسش نامه استاندارد بررسی سازه های مدل پندر بود. داده ها پس از ورود به نرم افزار SPSS (ویرایش 19)، با کمک آزمون های آماری آنالیز واریانس یک طرفه، تست تعقیبی توکی، کای اسکوئر، تست دقیق فیشر، رگرسیون خطی و ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شد. از آمار توصیفی نیز برای شرح و توصیف داده ها استفاده شد.
میانگین سنی افراد مورد مطالعه، 0/79±11/48 سال بود. بر اساس نتایج آزمون Anova، بین تحصیلات پدر و سازه های رفتار (0/035=P)، الگوسازی بین فردی (0/05=P) و تاثیرگذاری وضعیتی (0/011=P) و نیز بین تحصیلات مادر و خودکارآمدی (0/022=P) از مدل پندر اختلاف معنی داری مشاهده گردید. اختلاف بین رفتارهای مسواک زدن (0/001P=)، مراجعه به دندانپزشک (0/008=P) و جنسیت نیز معنی دار بود. نتایج تحلیل رگرسیونی نشان داد، ارتباط معنی داری بین سازه های خودکارآمدی درک شده، احساسات مثبت نسبت به رفتار، تاثیرگذارنده های بین فردی و تعهد به طرح عمل با رفتار سلامت دهان و دندان دانش آموزان وجود داشت (0/05>P).
برای تغییر رفتارهای دهان و دندان دانش آموزان می توان از مدل ارتقای سلامت به عنوان یک الگوی استاندارد استفاده نمود.